Küçüklüğümden beri başımın belası olan olay. Genelde insanlar topluluk önünde konuşurken heyecanlanır ama ben kim olursa olsun konuşurken heyecanlanıyorum. insanlarla rahat konuşamıyorum, çekiniyorum, daha çok utanıyorum. Herhangi bir ortama girmek istemiyorum. Kendimi iyice soyutlamaya başladım. Bu aralar telefonu açınca alo ya da efendim bile diyemiyorum. Kelime ağzımdan çıkmıyor. Sesli olarak fazlasıyla kitap okudum Kitaplığı doldurdum hâlâ düzelmedi. Bu durumu kimsede anlamıyor. Bu mal mı acaba diye baktıklarını hissediyorum. beni daha da mahvediyor. Konuşamamak, kendini ifade edememek iğrenç bir şey.
