bazen öyle gelirki. karşındaki car car konuşur. büyük ihtimal seni suçlar. sen bayık gözlerle kollarını birleştirip onu dinlersin. saniyelerce konuşur. büyük ihtimal dinlermiş gibi yaparsın. söyleyecekleri bittiğinde "bitti mi"dersin. gerizekalı konuşacağını sanıp "bitti" der. arkanı dönüp çıkarsın.
bunun bir benzerini geçen patronuma yaptım. bir şey arıyorlarmış. yüzüktür büyük ihtimal. altın olduğundan ortalıkta kalmasın diye saklamıştım. ama aradıklarını bilmiyorum. dakikalarca müdürle birlikte aradıktan sonra müdür sordu "saks mavisi gördün mü yüzüğü" dedi. kalktım yerimden usulca yürüdüm çekmeceyi açtım patronun eline verdim. "dakikalardır bunu arıyoruz "dedi sinirli sinirli gözlerini belerterek. arkamı döndüm gittim. eminim odasına gidince sinirden ağlamıştır. ama bir daha yapmam o ayrı.
(bkz: sikerler kamil) sikelemez tavırlar patronlarda pek işe yaramıyor.
en güzel davranış biçimi.bazen kelimeler ağzımda büyüyor.anlatsam dinleyen,önemseyen yok.en iyisi susmak,içinden güzel konuşmak.kavgada da karşındakini kudurtur,o da ayrı bir zevk vallahi.
genelde konuşacak bir şeyleri kalmayan insan davranışı. bak ben seni galeye almıyorum, cevap bile vermiyorum tarzı takılır. ama ben senin ne fahişe olduğunu anlamış bulunmaktayım diye cevap verilesidir. şimdi istediği kadar susabilirdir. öptüm. ayar oluyorum böylelerine, dengemi bozuyorlar, gerçi konuşsalar bile ne kadarı doğrudur o da ayrı bir tartışma konusu.
