içinde bulunulan an paralelinde gelişen olayların istemimiz dışında cereyan etmesidir. kontrol delisi bir adam değilim lakin bu durum ara sıra başıma geldiğinde canımı hep fena sıkıyor. çünkü ben bunu şehirler arası yolda yaşıyorum. dümdüz bir otobanda, saatte 90 km/s ile giderken halüsinasyon gördüğünüzü düşünün. günün ortasında yolun birden zifiri karanlık hale geldiğini, yanınızdaki şeritten bir motosiklette slash diğerinde jimi hendrix aralarında atışarak geçiyor falan. eğlenceli tabi.
kullandığınız arabanın bir anlık dalgınlıkla kontrolünün kaybedilmesi gibi,
yapacağınız hamleler aleyhiniz işleyebilir,
lehinize işleyecek hamleyi düşünecek kadar zamanınız yoktur,
bütün hamlelerinizin etkisiz olacağı bir durum olabilir,
kaos teorisi lehinize olsun diyerek kapatıyorum..
ilerde trafik çevirmesini gören dolmuş şöforünun ayakta olan ve gücünün yetebileceği tek kişi olan ufak çocuğa arkadaki boşluklara otur diye arka arkaya bağırması ve çocuğun şaşkınlıktan yere çömelmesi sonucu minibüste bulunanların yaşadığı andır.
2 damla yağmur yağması sonucu yerleri götüren sel de insanları çileden çıkarır. yaya geçidinin önünde oluşan küçük göl birikintisi yüzünden karşıdan karşıya geçişlerin vızır vızır ilerleyen arabalarının arasından yapılması da oldukça manidardır.
benzinlikte arabanızı yıkatıyorsunuz. paspasların da temizlenmesi için araç dışına çıkarıp, görevliden üzerlerine su tutmasını istiyorsunuz. arkada bekleyen kamyonetini yıkatacak olan hayvanın "ooo senin paspaslarının yıkanmasını mı bekleyeceğiz" dediği an kontrolün kaybedildiği andır.
sevgilinin sizi sevmediği düşüncesi.. karşınızdaki peygamber olsa tanımazsınız, ben çok hümanistimdir ayakları yalan olur..
en son sevgilimle tartışıp trip attığımız ve beş dakikalık gibi bir süre içinde tüm 200 metrekareyi taradığım ve hayatımın aşkını bulamayıp gitti(!) sandığım an.. ölüyorum sandım!! yolun karşısında o'nu gördüğümde arabaların altına atlarcasına karşıya geçtiğim ağlayarak sarıldığım andı, kendimi kaybettiğim an. bir süre bırakmadığımı hatırlıyorum, sonra hiç durmadan ağladığımı, teninin kokusunu sanki tümn gün beraber değilmişiz gibi içime öektiğimi ve deli gibi özlediğimi..
insanın kendini engelleyemediği, şiddete yönelmemek için hiçbir geçerli nedenin bulunmadığı anlardır. olayla ilgisi olan veya olmayan herkese çemkirilir, böğürülür, saldırılır. suratta keskin bir ifade, ateş püsküren gözler, hızlı nefes alıp verme belirtileriyle kendini gösterir. bu tür sendromları göstermeye başlayan kişilerin yanından mutlak suretle uzaklaşılması gerekir.
