1874 yılında abdülaziz han'ın talimatıyla istanbul itfaiyesi'nin kuruculuk görevini üstlenmiş kişi. londra'da itfaiye eğitimi görmüş ve "macar ulusal itfaiyeler birliği" başkanı olarak da görev yapmıştır.
Londra’da itfaiye eğitimi alan Szechenyi 1870 yılının başında Budapeşte’de bir itfaiye örgütü kurmuştu. Dönemin en büyük yangınların biri olarak görülen 1873 Vagon Fabrikası yangınında Avusturya’daki tüm itfaiye örgütlerini başarılı şekilde yönlendirmesi, onun şöhretini arttırmıştı.
1874 yılının Kasım ayında Avusturya-Macaristan elçisi Kont Zichy ile birlikte Sultan Abdülaziz ile görüşerek "itfaiye alayı efradını bir müddet-i kalil için talim etmek üzere" görevine başladı. Szechenyi ve yanında getirdiği Baroni’ye Osmanlı’da kalacakları bu geçici süre için 200 Osmanlı altını ödemesi yapılır. Her ne kadar geçici olarak getirilse de Edmond Szechenyi’nin uzun yıllar Osmanlı hizmetinde
kaldığı, istanbul’da öldüğü ve Feriköy mezarlığına defnedildiği bilinmektedir. Ayrıca kendisi Sultan II. Abdülhamid zamanında Paşa derecesine yükseltilmiştir.
1882 yılına gelindiğinde istanbul’da toplam üç tabur itfaiye alayı kurulabilmiştir. 1882’den sonra
dördüncü alay da oluşturuldu. Daha sonrasında bu dört tabura 1884 yılında ilk Türk deniz
itfaiyesi olan bir de bahriye itfaiye taburu eklendi. Yeni oluşturulan itfaiye taburuna
eğitim vermek için ise Taksim’de merdivensiz bir tatbikat evi kurdurulur.
Mahalle tulumbacılığı ve 1874’te Kont Edmond Szechenyi tarafında kurulan itfaiye alayları 1923’e kadar beraberce varlığını sürdürmüştür. 1923’te ise bunlar kaldırılarak, itfaiye işi belediyelere bırakılmıştır.
