türkler orta asya bozkırlarında hayvanlarla iç içe yaşıyorlardı. hemen her ihtiyaçlarını da hayvanlardan temin ediyorlardı. giyimden gıdaya, ilaçtan bezemeye dek.
bu coğrafyada küçükbaş yetiştiriciliğini türkler kadar yaygın yapan başka bir halk olmadığı gibi at, keçi, koyun anatomisine de nüfuz edip tanıyan da yoktu. başta şamanlar olmak üzere hemen her türk az çok hayvan tedavisinden anlardı.
işte bu bilgiye sahip türkler hayvanın hiçbir uzvunu israf etmemişlerdir. örneğin yıkanıp temizlenmiş bağırsağa et doldurup sakladıklar dördüncü asır çin kaynaklarında geçer ve çinliler buna "siu jick" derler. günümüzün sucuğundan bahsediyorlar. pastırmanın hikayesini zaten biliyorsunuz.
yedinci asırda otlakların zayıflaması, yiyecek temininin zorlaşması ve dış baskılar ve boylar arası çatışmalar türkleri aile planlamasına itti. "siu jick" için kullanılan bağırsaklar er kişilerin tenasül uzvuna takılır oldu. böylece türklerin "at, avrat, evlat, silah" mottosunda ciddi kırılma yaşandı.
özet: kondom, prezervatif türk zekasının, türk aklının eseri ve dünyaya armağanıdır.
