ge-li-yo-rummmmmmmm diyerek inleyen ve sonunda bağıran bir komşum vardı.
en kötüsü de, o göbekli atletli amcanın sonrasında sigarasını balkonda içmesiydi.
neyse ki kısa sürede taşındılar da, hayattan soğumadım.
eskiden uykunun kaçtığı bir gece şahit olunandır. öyle karyolanın ritmik sesleri falan değil. önce köpek uluyor sanmıştım, dinledikçe sözleri anlaşılan bir şarkı gibi benzetmesi pek fena olmazsa, evet dinledikçe bunun anırtı olduğunu anladım (kim olsa anlardı) diyerek devam etmek isterim. biliyorum sürükleyici ama yok burada kesmek lazım.
neyse burada iğrenç olan her sabah evden çıkarken karşılaşıp günaydınlaşmaktı. yüzlerine bakmamaya gayret ederdim, cevap verirken. geriye dönüp baktığımda bununla ilgili şimdi keşke dediğim şey, ki hayatımdaki sayılı keşkelerdendir( desem abartmış olurum), burhan altıntop gibi yavşakca "ıyyy gece kilitlendiniz sandıım, size de günaydın" gibi bir günaydın şoklaması yapmadığımdır.
acikli seslerdir.. komsu evimizin bulundugu mekanin saginda solunda, altinda ustunde, yakininda oturan insanlar kumesidir. bu insanlar bazen hinzir, bazen hazir cevap, bazen de muskulpesent olurlar. komsu komsuya muhtactir, bazen de komsu komsunun dusmanidir. tahtaya vurayim, simdiye kadar hic kotu komsum olmadi. gecenin bi yarisinda uzaktan kumanda uzerindeki aptal boyayi cikartmak icin kapilarini calip solvent istedigim komsum bile beni sevdi. ertesi gun "oglum uzulme, boyle seylerle asabini bozma" dedi, o solventi nalburdan buldu getirdi.. komsuluk buydu.. ben eger boyle bir komsumdan inleme sesi gelirse hemen ustumu basimi giyip kapisinda biterim. komsunun yaslisi vardir, genci vardir. yasli komsular tehlike altindaysa gozumu kirpmam, kucuge de suyunu veririm. komsular sevilmelidir. inleme sesini duyup ta gitmemek ne kadar haincedir..ne aci..
