aslında her okuyan kişi gençken bir komünist ateist havasını taşır.
bizde komünisttik lan nutkuna bayılır. yeşil parka almak yeterlidir. cuk oturur.
bir süre sonra sıkılınır. ortam yoktur. kızlar kendi vermez. hatta komünist ortamlar son derece ahlakçı olduğu için elaman sıkılır.
caymak için yöntemler bulur.
en birincisi: "olaylara karışmayayım"dır. sanki okulda anarko faaliyetlerle anfi yakacak pezeveng.
sonrasındakiler sırayla gider
"kız yok ortamda"
"bıktım lan metin kemal kahraman dinlemekten"
"olum bu kafelerin çayları çok sikko ya"
