ülkemizde kendini iyiden iyiye belli eden korkak zihniyettir.. sivil bütün siyasiler, açılan veya açılacak tüm davalara karşın yılmadan ve büyük bir istekle karikatürize edilir benim ülkemde..bu konuda bir sorun yok, fakat siyasetle iç içe bir ordumuz olduğu halde neden bir ordu mensubu bile karikatürize edilmemiştir, var da ben mi bilmiyorum..? 27 nisan bildirisi yaşadı bu ülke ve ben penguen dergisinin o döneme rastlayan sayısını büyük bir istekle aldım, kapakta bir "ayar" bekliyordum açıkçası, tabii beklediğimle kaldım.. diğer mizah dergileri bu konuya değindi mi peki? kaç kişi demokrasiden yana acaba?
internette "yaşar büyükanıt karikatürleri" diye arattım, yok öyle bir şey.. sonra " atatürk karikatürleri" dedim yine öyle bir şey yok, var olanlar da hep "yalakçılık" yapmış ve biliyorum ki ne kadar komutan kökenli siyasi aratsam ya da siyasete müdahele eden komutan aratsam hiçbirini eleştiren bir karikatür bulamayacam.. işte bu kadar özgürüz, bu kadar etliye sütlüye karışmayan karikatüristimiz var, siz hala oturun "zıçan adamları" çizin, sonra da çıkın bıdı bıdı yapın..
son olarak tavsiyem, korkmayın, çizin.. korku duvarlarını yıkma zamanı geldi artık..
Henuz yeterli gelismislik seviyesine ulasilamadiginin gostergesi olan zihniyettir! mizah gelismislik duzeyini belirleyen onemli kistaslardan biridir, mizah elestiricidir, mizah zekidir! devlet kurumlari, toplum( buna din de dahil ) dahil her kesim mizahtan payini alma mecburiyetindedir, ve bu hicivleri medeni bir sekilde algilayip, sekeri alinmis kucuk cocuk gibi mahkemelere kosulmamali ya da yapan ya da cizen asilip kesilmemelidir! o sadece bir cizgidir, mesaji al, kapat git!
asla karikatürize edemeycek zihniyettir. Öncelikle, başlık kıçtan uydurmadır, çünkü, bu ülkede hiç kimse kalkıpta bir komutanla alay edemez. burası türkiye, burda adamın .mına koyarlar bu bir. bir ikinciside daha geçen sene bir polis memuru bir subay'ı izin gününde, askeri üniforması yokken, bir yanlış anlaşılma veya başka bir sebepten dolayı kelepçelemişti. Subay'ın üstlerinden biriside bunu duyunca, olay mahaline gelip, polisi bir güzel fırçalamıştı "sen benim askerimi nasıl kelepçelersin" diye. Polis memurunu dövmediği kalmıştı. Herşeyi bir kenara bırakırsak, askeriye devlet içerisinde, hatta dışarısında bir devlettir. hükümet ile iyi geçinmek zorunda da değildir. Ortamı bozmasın, bir kriz yaratmasın, bir darbe vurmasınlar yeter bizler için. Ha gelelim karikatürize olayına, son yıllarda ortaya çıkan leman, femuar, hede hödö gibi kıçıkırık neyidüğü belirsiz olan dergilerin siyasi karikakatür çizmeleri kendi ahlak yoksunluğundan ibarettir. sıkıyosa çizsinler büyükanıt'ın karikatürünü. leman dergisi ve ekibini tuvalet kağıdı niyetine kullanır ş.rrefsizim...
turkiye cumhuriyetinin başbakanı ile dalga geçebilen ancak askerlerin postalını yalamaktan yüzlerine bakacak fırsatı olmadığı için asker karikatürünü çizemeyen zihniyettir. doğaldır. öyle alışmışlardır. kızılmamalıdır.
80'lerden beri karikatür dergilerini takip eden ve gırgır'ın oğuz aral'lı günlerini bilen biri olarak söyleyebilirim ki; eskiden beri askerler ve komutanlar karikatürlere konu olmuşlardır. özellikle de leman bu konuda daha zorlayıcı bir konumdadır. örnek olması açısından son sayısının kapağına göz atılabilir; http://www.leman.com.tr/index.php
ama ne söz konusu komutanlar, ne de geçmiş siyasiler (özal, demirel, inönü, çiller, akbulut vs. vs. tüm liderler) bu karikatürlerden defalarca, hem de yenilip yutulmayacak şekillerde kendi paylarına düşeni aldıkları halde, hiç biri de çıkıp bugünkü iktidar gibi bu dergilere dava açmamıştır. yani, bu söylem; medyayı tu kaka ilan eden ve "şu şu gazeteleri okumayın, almayın" dahi diyebilen mevcut iktidarın ve şakşakçılarının kendilerini mazlum ilan etmelerinin yeni bir yönteminden başka birşey değildir.
siyasitçiyle devlet memurunu karşılaştıranlara garip gelen durumdur.
asker devlet memurudur, atanır ve devleti temsil eder, aynı mitçilerin, büyükelçilerin, müsteşarların olduğu gibi. bir de seçilmiş olmasına rağmen cumhurbaşkanını sayabiliriz burada.
siyasetçiyse seçilir, süresi bittiğinde pılını pırtını toplar gider, liyakatına göre toplum vicdanında bir yer edinir, pek çok kişinin düşündüğünün aksine devlet büyüğü sayılması yalnızca belli bir süreliğine işgal ettiği konumla belirlenir.
siyasetçi benim irademle beni yönettiğinden bana karşı sorumludur. vergisini veren, topluma ve devlete karşı suç işlemeyen herkesin siyaseti ve siyasetçiyi eleştirmesi aslında zorunluluktur. ağızlara pelesenk olan demokrasi böyledir, yasamayı denetleyen halktır.
kısacası toplum siyasetçiyi eleştirir çünkü oyunu vermiş, kendi kaderini onun eline teslim etmiştir.
