güzel yurdumun gidişatına bakıldığında olabilitesi yüksek bir durumdur.* hatta monolog olarak şu versiyonlarının olduğuna da istemeyerek inanmaya başladım:
"komünistim; ama marks'ı tanımıyorum."
"marks'ı tanıyorum; ama das kapital ne ki?"
"das kapital'i duydum da yazarı kimmiş?"
"her kitap üzerine ahkam keserim; ama önsözünü dahi okumam."
"ben kitabı alır, arka kapağını okur, rafımın nadide bir köşesine korum ve de çok fena komünistim."
evet marks'ı bilmeyen çıkıp da ben solcuyum diye nutuk atamaz ele güne karşı; fakat gördük ki söylüyoruz bunu. ne yapılması lazım diye düşünecek zamanları geride bıraktığımızı düşünüyordum ben. attila ilhan'ın bir kitabı vardır bilmem hatırlar mısınız? ben de okumadım ya arka yüzüne sağ olsunlar birkaç satır iliştirmişler kitapçıda okuyuverdim bir çırpıda. "hangi sol" adında. durum vahim mi ne acep? yapılması gereken şey yetiştirmek. bilinçli bir kuşak yaratmak. sonra sorarlar adama nasıl solcusun sen diye. adı deniz olmasada deniz gibi engin bakışlı, derin bilgili çocuklar yetiştirelim. aman ha bu da yanlış anlaşılmasın deniz baykal değil adı geçen deniz. ona zaten sağından bakanlar solda görür ancak.
