altıparmak bursalı tahir caddesi uzerinde bulunan bir döneme damgasını vurmuş atari salonu. yaklaşık 12 sene yan binasında oturduğum halde içeriye bir arkadaşa bakmak amacıyla yalnızca 1 defa girmişimdir.
tekolojinin gelişmesiyle birlikte şekil değiştirerek internet cafe olmuştur.
daha 7,5 yaşındayken gittmiştim ilk defa.
kocaman gelmişti bana o daracık salon.
gözlerime inanamıyordum.
en yeni oyunları, en iyi oynayanları görme şansı vardı orada.
geçenlerde uğradım 9, 10 yıl kadar sonra.
bir tek atari kalmamış.
ps2 ve bilgisayarlarla dolmuş.
artık eskisi gibi büyük bir yer değil kompi.
altıparmak ve komşu semtlerin en baba atari salonuydu bir zamanlar kompi. özellikle altıparmak fethi açançiçek öğrencilerinin okul çıkışlarında ya da okul saatleri içerisinde mutlaka gittiği mekandı. sahibi hamit abiydi. kapı önünde ya da sonradan içeriye kurduğu büroya benzer odada oturur, çamura yatanları azarlardı. ama kompi'de hiç kavga çıkmazdı nedenini çözemediğimiz bir şekilde.bir de fatih abi vardı kompi'nin bilgi işlem uzmanı.* ne zaman jetonu makine yutsa fatih abi çağırılırdı. güzel zamanlardı mustafalı, metal sulug'lu, haggarlı...
bir ara öyle bir popülerdi ki, mahalleden tüm arkadaşlarınız, mahalel aralarında ''aylık'' oynama zevkini bu mekana tercih ederdi. benim de, cadillacs and dinasours oyununun sonunu getirmeyi öğrendiğim, street fighter'ın ismini bilmediğim bir versiyonunda psikopatlıştığım bir mekandır. ''hamit dayı'' adlı danamsı boyutlardaki abi işletme sahibi olup, diğer atariciler gibi, izlemeye gelenleri ya da izleyenleri kovmaz, bir bakış atar, izlemeye gelenler de ya bakışın etkisi ya da, hamit dayı'nın korkunç cüssesinden etkilenmiş olacak, mekanı tıs tıs terk eylerlerdi. bir de, gözlüklü muşmula suratlı bir herif dururdu girişteki masanın orada. hiç bir zaman güldüğüne rast gelmemişmidir kendisinin. iki dakika önce, kokain çekmiş, her an sızmaya hazır, kafası kıyak kişi bakışlarıyla da, o da bir rahatsız ederdi bünyelerimizi. ayrıca bu mekanın , her oyunda takılıp da o oyunun master'ı olmuş kişileri de vardı efendim. gören kişiler, ''oo, x abi de burada, du şunu bi izleyelim, bakalım bu sefer kimle oyun bitircek'' der, o kişinin de karizması nirvanaya ulaşırdı efendim.
geçenlerde önünden geçtim buranın, teknolojiye yenilmiş, internet cafe'ye döndürmüşler, bir de camlarına yalandan yere, internet explorer, msn sticker'ları falan yapıştırmışlar, sanki diğer cafe'lerde msn yokmuş gibi.
eskinin en güzel atari salonu. azmı oyunlar oynadık, polise yakalandık oralarda, ne güzeldi eskiden atari, tek oyun kaynağı, kısıtlı olduğu için pek zevk veren mekan. şimdi herkesin evine bilgisayar girmiş, herkes internetini almış, herkes sanal aleme dalmış... ahh eski günler ahh anıları hatırlatan arkadaşa da teşekkürler...
babadan dayak yemeye vesile olan atari salonudur. istanbul' un güzide sempi zeytinburnu' nda da bulunur bundan bir tane. kutu kola aliminyumunu jeton gibi keserek ya da bakır tel kullanarak jetonsuz oynayabiliyordunuz ama bunun sonunda yakalanmak da vardır ve bu işletmelerde uygulanan cezai sistem o kadar da medeni değildir. neo geo oyunlarıyla dolu olan salondur ve teknolojik gelişmeye yenik düşmüştür.
bursa efsanesi olan atari salonu.
nasıl ki new york'ta gençler kendilerini kanıtlamaya rucker park'a giderler bursalı gençler de kompi de kendilerini kanıtlamaya çalışırlardı.
nasıl bi benzetmeyse?
Orta okul yıllarımın geçtiği atari salonudur. Tamam lan lisede de gittim ama dershaneden sonra bıraktım. Kankayla okuldan çıktığımız gibi koştura koştura giderdik. Captain comando da hangimiz mack'i alacak kavgası az mı yaptık? Street fighter'da az mı birbirimizin jetonlarını piç etmeye çalıştık?
