çoğu insan kendisine gülünmesinden çekinir hatta bir genelleme yaparsak hiçbir insanı kendine güldürmekten hoşlanmaz. fakat şöyle bir durum da vardır ki, söyledikleri, yaptıkları mantıklı ( ! ) şakalara ve espirilere gülünmesini isterler. ve bunun için her yolu deneyen insanlar inanılmaz itici olurlar, üstelik fazlasıyla bir megalomanlık taşırlar üzerlerinde. işte bu insanların yaptıkları şey: komik olmaya çalışmaktır.
yeni tanışılan insanlar üzerinde sıkça yapılan davranış. yalnız karşıdakini beklemeden kendin gülüyorsan daha çok o kendini güldürmek oluyor ya neyse.
verilmesi olası mesajlar:
"ben eğlenceli biriyim adamım. bence benimle dost olmalısın. ama hey orda dur bakalım. benim gibi biriyle herkes dost olamaz tabi. üzülmelisin seni ezik. güzel espri yaptığım kadar güzel de adam seçerim. seçilmem seçerim. anladın? o yee nasıl bir adamım ben."
"bak ne kadar şirin ne kadar şeker biriyim ben. kızlar da böyle kendini güldüren erkekleri sever zaten. yani beni sevmelisin bebeğim. ov nasıl güzel bir espri yaptım ama ahha ahha."
ya da sadece ortamı samimileştirmek için yapılır bu.
Hayatımda bu takıntıdan hiçbir zaman kurtulamadım. Her zaman espri yapıp, insanları güldürmeye çalışan bir insan oldum, sözlükte bile böyleyim, ki gerçekte çok komik olduğumu söylerler ve istemsiz bir şekilde her zaman insanları güldürmeye çalışıyorum ve o kadar ince detaylara takılıyorum ki anlatamam. (bkz: insanları güldürmeye çalışırken mutsuz olmak)