"komunizm ile mücadele" ye gerek yoktur öncelikle. ama illa bir mücadele gerekecekse, sanrım şu söylediklerime komünistler dahi katılacaktır, aile de din eğitimine dikkat edilmeli, halkın tabanı ile tavanı arasındaki gelir farkı makasınının elden geldiği kadar daraltılması, herkese iş olanağı sağlanması, işçilerin çiftçi ve emekçileri hor görüp ezdirmemek, ve en önemlilerinden biride muhalif bir sayasal görüş ile karşılaşıldığında peşin hükümcü kavgacı ve küfürcü olmamak. not: buna dine küfretmemek de dahildir, dine küfreden adam önce uyarılır, sonra tenzih edilir hala basmıyorsa dövülür.
yani kısaca bir insanı komünist olmaya sevkedecek durumlar ortadan kaldırılmalıdır. herşeyin aşırısı zarardır. (bkz: ütopya)
abdullah çatlı'nın gladio elemanı olduğunu unuttup, ülkeyi natoya satanın komünistler olduğunu sanan düşünürlerin yazabileceği, destekleyebileceği kitap.
(bkz: acı)
(bkz: gözyaşı)
(bkz: ölüm)
(bkz: sürgün) diye özetlenebilecek esaslardır ki bu mücadelenin neferleri* bunları fazlasıyla yerine getirmişlerdir.
