evet efendim, maziden bir yaşanmış bir hikaye daha... aradan belki aradan 20 küsür sene geçti ama Allah'ım hala unutamıyorum. Evet, o zamanlar bende tüm çocuklar gibi pofidik, pofidik yumuşacık elleri, bilekleri olan bir bebeydim. Ne zaman bize kocaman kocaman şişman teyzeler annemin yanına oturmaya gelse bir tırsma alırdı beni sormayın. Beni görür görmez ''uvvvğ datlum, gel buraya'',''ay kız gibi ayol bu!'',''anam az gen bi öpim seni'' derlerdi ve kaçmama fırsat kalmadan yakalarlar ve her seferinde de ısırırlardı. Bende her çokuk gibi o sulu öpüşlerin ardın yüzümü silmeyi ihmal etmezdim tabi. Kimisi de gülerek yanıma yaklaşır, az öpim seni derdi ben hmm ı ıh yapma derdim, az gel o zaman sana saat yapcam derdi. Yau saat nasıl yapılır ki dememe fırsat kalmadan kolumu bir güzel ısırır, mini mini bileğime sararmış takma dişlerinin kalıbını çıkartırdı, Gerçektende çok iğrençti...
Ama dahası var bitmedi atlatamadığım başka sendromlar: efsanevi iğneci teyzeler çetesi Onlar eve her misafirliğe geldiklerinde oturma odasına kızılderili çadırı nizamıyla sırayla dizilirler ve elişi yapmaya başlarlardı. Bir tarartan dedikodu yaparlar, bir taraftanda sürekli bir şeyler örerlerdi. Ben ne zaman yanlarında getirdikleri çocuklarla oyuna dalip yaramazlık yapmaya başlasam annem ''hmmm bak bu teyze iğneci iğne yapar ha!'' derdi. Hepsinin yanında elişi çantası olduğundan da içinde şırınga var zannederdim ve gerçekten korkardım...
bana bunu ilk annem yapmıştı. gel sana saat yapıcam dedi, ben de bir hevesle gittim kolumu uzattım. ısırınca da ağlamaya başladım. ardından ağlama kızım gel saatimi geri alayım dedi ben de * hemen kolumu uzattım ve yine ısırdı. o günden sonra gel saat yapayım diyince hep kaçtım. *
