dünya üzerinde böyle insanlar hala var mı diye gece gece kendimi sorgulamama vesile olmuş insandır. hayır az önce jurrasic park'ı izlemiş ve gülmüş bir insandım ben, ama film şimdi daha bir inandırıcı geldi bana.
ibrahim erkal denen zibidik şarkıcının sözlerine tav olup sempatisini ''canısı'' argümanıyla pekiştiren lakin ''beyin'' loblarının pekiştirece hasret kaldığı insan prototipi..
kişiliği tam olarak bir çizgiye oturmamış kişiler barındıran yurdum manzasasından bir portredir. böyle bir bünye *mal sahibince bizzat görülmüştür. siyah çizgili kumaş pantolon, yakasından kıllar fışkıran bir gömlek, ayakta sivriburun, saçlar itinayla taranmış, kaşlar birleşik bir görünüme sahiptir. bu bünyenin asıl bombası ise kolundaki bir başka dövmede ise canım anam* yazıyor olmasıdır. haliyle yüzüne bakan tek dişi anası olunca koluna da anasını kazımış ve takdiri hak etmiştir.
