sabah kalktim telefona uzanmaya çalıştım ama yok , hic bir sey hissetmedim . aman tanrim o ne kolum yanimda ölü balik gibi yatıyor. yatakdan fırladım kolum yanimda bez bebek kolları gibi sallanıyor. felç olmuş gibi. sonra jeton düştü kolumun üstüne yatmışim hemen kolumu kalp seviyesine getirdim düzeldi.
uyanıldığında eğer kol bir şekilde karnınızın üstünde bir ağırlık oluşturuyorsa korkudan ne yapacağınızı şaşırmanıza sebep olur.
fazlasıyla yaşanan bir duygu olduğu için birinde "bu kol kimin" diyerek diğer elimle tutup üstümden atmışlığım bile vardır o panikle. nefes nefese kalmıştım gece gece.
insanı dehşete düşüren olaydır.
başıma ilk defa böyle bir olay geldi kolumu kaldırdığımı sanıyordum fakat kol yatakta duruyor çığlık atası geliyor insanın sonra diğer elle kaldırıyorsunuz kol, bilek sanki kopmuş gibi sallanıyor ardından biraz aşağıda tutuyorsunuz o kanın damarlarında tekrar ilerleyişini o sıcaklığı tüm kolunuzda hissediyorsunuz tamamen eski haline dönmesi 30 dk yı buluyor ve bir daha uyuyamıyorsunuz.
ilk olarak başıma geldiğinde uyku sersemliği yüzünden kolumu kaldıramıyorum sanmıştım ama daha sonra kolumun verdiğim komutlara cevap vermediğini farkedip dehşete düşmüştüm. ne oluyor lan? deyip kolumu diğer elimle kaldırıp sanki plastik bir nesneyi sallıyomuşum gibi şuursuz şuursuz salınmasına tanık olunca cimcikleyip defalarca ısırdığımı bilirim. gecenin mahmurluğuyla felç oldugmu sanıp ağlayacak duruma gelmem de cabası. neyse ki artık tecrübeliyim, kolum hareket etmiyorsa diğer elimin yardımıyla kaldırıp öteye biryere bırakıyorum sonra kanı gören hücreler eğlenip şakalaşmaya başlıyorlar zaten.*
15 dk kadar önce başıma gelen durum. annee! diye bağırarak uyandım, çok korkunçtu. diğer elimle uyuşan elime dokundum, rüyamı bu diye baktım allah'tan 1-2 dakika içinde normale döndü. allah kimsenin başına vermesin.
