inkar etmeyin, herkesin bir kere de olsa sümüğünü çıkarıp koltuğun altına yapıştırma anısı vardır.
yıllar geçer o sümükler orda yıllanır bir petrus gibi. ve tahmin ediyorum ki türlü haşerat için o sümükler yıllaar sonra yeraltı ziyafetlerinde ana yemek olarak sunulacaktır. *
ne güzel işte, kurutup yersiniz çıtır çıtır. ya da tokmakla vurup toz haline getirirsiniz, yemeklere tuz niyetine atarsınız. malum tuzlu oluyo de mi biraz?
öncelikle yıllandırılacak sümük var, yıllandırılmayacak sümük var. ancak ille yıllandırılacaksa meşe koltuk tercih edilmelidir. özel günlerde çıkarılıp iyice havalandırılmalı, olgunlaşan sümüğün keyfi sürülmelidir. (bkz: uzman tv: sümük kültürü)
uzanırken burnunuzdaki sümükle oynarsınız ve eğer koyacak bir yeriniz yoksa ya fırlatırsınız rastgele ya da koltuğun altına yapıştırırsınız . başka bir zaman yeni bir sümük yapıştıracakken eskisini görürsünüz işte o yıllanmış olan sümüktür.
