"... parti taraftarlarına bakanlıkta bir yer verilir verilmez sanki ömür boyu oturup kalmayı istiyor ya da niyet ediyormuşçusuna yerleşir. öyle ki insan bacaklarını kaybettiğine inanır. ya da sadece belli bir dönem kanatları olan böcekler gibi belli bir dönem bacakları olduğuna. orada oturur kalır o mahalden ayrılmaz."
(j.l.a kalderup rosenvinge ye mektup - 1848 - soren kierkegaard)
yıllardır dünyanın birçok ülkesinde (türkiye de bu ülkelerdendir) siyasetle uğraşanların bitmeyen sevdasıdır.
(bkz: devlet bahçeli)
kaset olayı nedeniyle koltuğu bırakan siyasetçilerden biri de buna örnek olarak verilebilir. kaset olmasaydı koltuğunu bırakmazdı.
(bkz: deniz baykal)
taban tabana birbirine zıt olan 2 örnek te mevcuttur.
(bkz: recep tayyip erdoğan)
(bkz: kemal kılıçdaroğlu)
türkiye dışındaki ülkelerde de geçmişte ve günümüzde örnekleri mevcuttur. bunların bir bölümü ölünce koltuğu bırakmış, bir bölümü darbeyle devrilmiş.
(bkz: franco)
(bkz: enver sedat)
(bkz: hüsnü mübarek)
(bkz: saddam hüseyin)
(bkz: muhammed mursi)
(bkz: abdülfettah el sisi)
(bkz: suudi arabistan krallığı)
beyninin ve bedeninin yaşlandığını göremeyecek kadar çok uzun süre oturduğu koltuktan kalkmayan, hayat kendinden ve koltuğundan ibaretmiş sanan kişilerin ebedi sevdası.
harika bir dizidir.
ozellikle akp'nin gelisinden cok kisa bir sure once cekilip tam da akp donemini anlatabilme ozelligine sahiptir.
buyuk oy oranina sahip olup tek basina hukumet kuran partinin yaptigi burokratik temizlikler ve sonrasinda baslayan yolsuzluk dalgalari harika bir sekilde anlatilmis. bugun boyle bir dizinin cekilme ve yayinlanma ihtimali yoktur. bunu yapabilecek bir babayigit bulamazsiniz.
oyuncular zaten usta oldugu icin dizi ayri bir tat veriyor.
belki akp'den sonra bu yillarin pisligini anlatan benzer bir dizi cekilebilir.
(bkz: koltuk sevdasi dizisi)
