insan olun biraz kucuk beyinli yazarlar. dalga gecmeden once boyle bir seye neden basvurdugunu ogrenip gerekli mudahalelere basvurmak lazimdir. kendine zarar veriyorsa bunun arkasinda muhakkak birsey yatiyordur. belki aile ici siddete ve baskiya maruz kaliyor. sevgilisinden dayak yiyor surekli tacize ugruyordur. olamaz mi? Olur tabi. o gordugun jilet izleri de bir cesit yardim cigligidir. muhtemelen guvenebilecegi kisiler yoktur. kimse keyfinden yapmaz bunlari elestirmeden biraz beyninizi calistirin.
jiletten kasıt faça ise ve kendisi yaptıysa, ailesi ve çevresi yüzünden psikolojik olarak sorunlu yetişmiş kızdır.
bu durum kızın suçu değil, onu o hale getiren çevrenin suçudur.
var efendim böyle bir tanesi her zaman alış veriş yaptığım markette çalışıyor, ilginçtir market sahibi adam nasıl olur da böyle bir serseri kızı eleman diye alır anlam veremiyorum, belli ki kız kenar mahalle kızı, geçmişinde ki çektiği acılar beni ilgilendirmez, ama nasıl olur da bir insan kendi kollarına faça atabilir, yiyorsa suratına atsın bu nedir, şimdi bana diyeceksiniz ''geçmişin de acı çekmiştir bıdı bıdı'' ne kızlar var hem okuyup hem ailesine bakan, bana acıdan bahsetmeyin, böyle kızlar dan uzak durun bu tür kızlar da her yol olur, bu tür kızlar ile geleceğe dönük planlar yapmayın, bir kaç gecelik eğlenceniz olsun.
Ben üzülüyorum o kızlara. Birşey zannedenler dışında bir de bunun gerçekten psikolojik sorun olanları var. Kesinlikle bir doktora görünmeliler. Bir arkadaşımı bu yüzden tokatladım ama kız tedaviyle bıraktı.
Not; ilerleyen yıllarda o izlerden çok utanacaksınız önünü alın.
hahaha diye güldüğüm kızlardır. ben lisedeyken sınıfımda bir kız vardı. elif, adaşım. sırada beklerken konuşmalarına şahit olmuştum. kollarına faça atmaları üzerine. şey demişti. "ya ben babama serum takıldığında bile, şu façaları atmıştım. (kollarını göstererek)o kız ilgi için yapıyor. orospu nolcak."
hahaha. bak cümleler nasıl aklımda kalmış. basit bir olay için kollarına jilet attığını belirtmek için serum olayını kullandım. ama bir ameliyat geçirmişti galiba babası, öyle hatırlıyorum.
velhasıl kelam. bu kızlara göre, en büyük aşkı onlar yaşarlar, en acı duyguları onlar hissederler. en kıskanılan onlardır, bütün gözler onlardadır.
şöyle ergenlik hezeyanlarım olmadı benim be. vay babasını.
Vakti zamanında, varoşun varoşu bir ilköğretim okulunda ücretli öğretmenlik yaparken bazı öğrencilerimin içine girdiği grup. Sevdikleri çocukların isimlerinin baş harfini koluna kazıyan mı dersin (örtmenim biz çok ciddiyiz, evlenicez büyüyünce), ailesinin durumunu unutmaya çalışmak için kendini kesen mi dersin... Söylediğim çocuklar o zamanlar 13 14 yaşlarındaydı...
Aralarında en büyük hayali olan kız, hemşire olmak istiyordu. Doktor, mühendis, öğretmen vs hak getire... Arada, onlar için açtığım Facebooka bakıyorum, birkaç tanesi yine gidebilmiş üniversiteye (erkekler de var gidenler arasında) ama çoğu hala aynı mahallede hayat kavgası veriyor.
Velhasıl, cahillik, eğitimsizlik içerisinde kalan kızlar... Allah yardımcıları olsun...