kolej okulundan mezunlar yurtdışında eğitim görmüş gibi böbürlenirler, devlet okulundakiler başarılarını dahi olmalarıa bağlarlar. Yani birindeki başarı tamamen öğretmenler, ötekinde öğrencinin kendisine bağlıdır. Kolejde kızlar erkekler enseye şaplaktır, devlet okulunda hepsi ayran budalasıdır. Devlet okulunda en fazla sigara içilir, kolejde kokain, ectasy vs. Devlette kızlar erkeğin kucağına oturur, kolejde erkekler kızın kucağına. Devlette reis olur, kolejde veliaht. Devlette tuşlu telefon vardır, kolejde dokunmatik. Devlette nakit vardır, kolejde kredi kartı.
devlet okullarında okumuş ve özel okulda öğretmenlik yapmış yapmış birisi olarak tespitlerim şunlardır:
devlet okulunda öğretmene saygı vardır, özel okulda öğrenci ve veli öğretmeni köle olarak görür.
devlet okulundaki öğrenci ailesinin sorunlarıyla yakından ilgilidir, özel okuldaki öğrencinin tek derdi cebine giren para ve karşı cinsle kurabileceği maksimum yakınlıktır.
devlet okulunda öğretmen dersini anlatır çıkar öğrenci çok zorlamadıkça ekstra işler yapmaz, özel okulda öğretmenin yapması gereken ekstralar esas görevinden daha fazladır.
kolejdeki arkadaş çevresi ve devlet okulundaki arkadaş çevresi çok farklıdır. kolejde pis işlere çok karışmazsanız gayet kaliteli insanlar vardır. devlet okulundaysa nadir bulunur bu insanlar. kalite dediğim para açısından değil yanlış anlaşılmasın. hayata bakış açısı, kendini geliştirebilme açısından.
devlet okulları ciddi anlamda hayat tecrübesi yaşatır size her cinsten insan mevcuttur kolejde ise sadece şımarık ve zengin insanları tanırsınız ancak türkiyenin çok az bi kısmı zengin olduğu için bu durum size bir tecrübe yaşatmaz.
birinde baba parası ile yaşamaya alışmış, babasının parası ile üniversiteye gidecek ve babasının parasıyla iş kurup başarılı olduğunu zannedecek tipler çoğunluktadır; diğerinde ise dişiyle tırnağıyla biryerlere ulaşabilen tipler bulunur az da olsa. fark bu azınlık ve çoğunluğun arasındaki farktır.
ayrıca; birinde "çocuğumu kolejde okutuyorum nraarrrhhhh" ifadesi, diğerinde "çocuğum liseye gidiyor" ifadesi farkı vardır.
Anadolu lisesi ile lise arasındaki fark gibidir. Ancak günümüzde böyle bir ayrıcalığın anlamı kalmamıştır. Çünkü artık heryer anadolu lisesi, herkes anadolu liselidir.
bundan yaklaşık on sene öncesine kadar farkı fazlaydı, kolejli insan daha bilgili, daha farkındalıklı, daha özel eğitim alıyordu. sadece parası olan değil, başarılı insanların da okuyabildiği ilim irfan yuvalarıydı. dil ve bilgisayar, güzel sanatlar eğitimlerine erkenden başlanılıp ağırlıklı önem veriliyor, matematik ve fen bilimlerinde öğrenciyi teşvik için ulusal yarışmalar falan yapılıyordu. ha ondan sonra ne oldu bilmiyorum, her şey bir anda değişti ve altıncı sınıfa geçmiş lakin doğru düzgün okuma yazma bilmeyen insanlar , kolejden devlet okuluna geçince bir anda notları düşen insanlar belirmeye başladı. eskiden kolej geçmişim var cümlesi insana gurur verirken şimdi alelade laf arasında geçiştirilmekte. yazık.
