benim gibi insanlardır.
iki çubuğu birbirine vurup ses çıkartarak veya çakmak taşından kıvılcım çıkartarak mutlu olabiliyorum.
ama çok kolay mutsuz da olabiliyorum.
insanlar beni çok kolay mutsuz edebiliyorlar.
bir insanın kötü niyetli olması, şerefsiz olması ve benzeri şeyler anında dibe vurmamı sağlayabiliyor.
benimdir. az evvel warriors maçı olduğunu hatırladım. redditten link buldum yayını açtım. sonra dünden cips kaldığını hatırladım. lan bir insan böyle sevinemez.
işte bu insanlara verecen kağıt kalemi kişisel gelişim kitapları yazsınlar çünkü kişisel gelişim ve yaşam kalitesinin başarının nirvanası mutlu olmayı becerebilmektir. şahsen bu konuda çok yetersizim.
Dün tüm gün mutsuz bir şekilde somurtup insanlardan saklanmışken akşam kasiyer kızın gülümsemesinin güzelliğiyle mutlu olup neşelendim. Böyle basit bir şekilde mutlu olabiliyorken bana bu kadar mutsuz bir hayat sürdürecek ne yapıyor bu insanlar anlamıyorum.
bi zaman bendim lan bu.
lakin çevre rahat bırakmıyor. e neden gelmiyorsun yok şura gidelim yok bura gidelim. öyle yapma,erken kalk hala uyuyonmu.
sonunda başardılar. kolay mutlu olamıyorum artık.
evvela bu insanları biraz kıskandığımı itiraf edeyim.
hiçbir şeyi dert etmeyen, kendi sınırları dışındaki olaylara, durumlara ve şahıslara lakayt kalmayı başaran, kıskançlık gibi durumlarda en alakasız kimselere bile hasetle bakan, gösterişi seven, zamanlarının çoğunu bu gösterişi insanların gözüne sokmaya çalışan, bihruz beyin ucuz ruhundan ziyadesiyle taşıyan, kendileriyle ilgili en küçük, en önemsiz şeyleri bile büyük bir muvaffakiyet gibi gören ve bunu çevrelerine göstermeye gayret eden, boş lakırdı konusunda ordinaryus seviyesinde, sohbetlerine en fazla 5-10 dk dayanabileceğiniz, fakat kendilerini tüm bunların çok üzerinde gören ve ayrıca çevrelerindeki insanları küçümsemekten hastalıklı bir şekilde haz alan ne idüğü belirsiz insanlardır. işte bu kategorilere giren eşhas ilginçtir çok kolay mutlu oluyorlar. acaba tefekkür etme melekelerini kaybettikleri için mi?
olabilir mi? Evet olabilir.
bu tür insanlardan nefret ediyorum ve yukarıda dediğim gibi onları biraz kıskanıyorum.