seneler önceydi. o günlerde hastalığı bulunan dedem, evimizin yakınlarında bulunan hastaneye kontrole gitmek için bir gece öncesinden evimize gelmişti.o zamanlar durumu pek iyi değildi dedemin. bir an evvel tedavi olmasını ve sağlığına kavuşmasını istiyorduk.
gece oldu ve herkes uyudu. ben de son kez dedemi kontrol edip yattım. sabah uyandığımda evde inanılmaz kötü bir koku vardı. rahmetli büyükbabamın cenaze yıkamasına da katıldığım için olayı soğukkanlı bir şekilde karşıladım. evdeki kokuyu duyduğum anda '' dedem çok iyi adamdı, pek fazla rahmani tarafı yoktu ama kimseye de zararı yoktu, iyi geçinirdi kimseyi kırmamaya çalışırdı allah rahmet eylesin'' dedim.
yatağımdan kalktım, annem ve anneannemi teselli etmek için içeriye gittiğimde sıradan bir gün manzarasıyla karşılaştım. Mutfağa yaklaştıkça koku daha da artıyordu. lan dedemi de salonda gördükten sonra hem sevindim hem daha da şaşırdım. ne oluyor amk ? mutfağa girdim, son derece inanılmaz kötü koku için artık 0 noktasındaydım. anneme bu dayanılmaz kötü kokunun kaynağını sorduğumda bana ''brokoli kaynatıyorum'' demişti. O güne kadar öyle bir koku duymamıştım ki zaten brokoliyi de sevmem. Dedem öldü sandım lan. allah geçinden versin.
Evet ''kaynamış brokoli'' kokusu bana her zaman o günü hatırlatır. Seneler geçti dedemin durumu iyi, sağlığına duacıyız.
Kokusundan nefret ettiğim şey kaynamış brokolidir sözlük.
