gecenin bir köründe sokağın köşesindeki minibüsünün içinde ekmek arası şeyler hazırlayan amcaya gitme sebebim. hele de hava soğuksa minibüsün içinden gelen sıcak hava ilee ısınıp kokoreçin içindeki acı(cin)bibere denk gelince yaşaran gözlerinizle evinizin yolunu tuttuğunuzda sizden mutlusu yoktur.(tabii yanınızda abiniz varsa ve peşine takılan da yoksa)
kuzu kokoreci alıp şişe geçirceksiniz. ağır ateşin karşısında yağlarını erite erite nar gibi olana kadar pişireceksiniz.
şişten çıkardığınız orjinalinin neredeyse yarısına kadar küçülmüş nar gibi kokoreci orta büyüklükte dilimlere keseceksiniz. isteğe bağlı olarak ya yuvarlak dilimler halinde plate in üzerinde alt üst edip, biraz tuz, biber ve kekikle yiyeceksiniz
ya da dilimleri de küçük parçalara ayırıp plate e koyacaksınız. tercihe göre ya sade ya da biber ve domatesle pişirecek, pişerken üstüne ekmeği kapatacaksınız.
pişen kokoreci, kokorecin buharı ve yağıyla yumuşacık olmuş ekmeğin içine koyup, isteğe göre baharatlarla tadlandırıp afiyetle yiyeceksiniz.
