buradan nickini vermek istemediğim güzeller güzeli bi yazarla haribiden güzel yalandan değil 182 boyunda filan neyse bardan çıktık useldendir çorbacıya gidilir, dedi ki kokoreç yiyelim tamam yiyelim o güzeller güzeli kadın lan bi ekmek kokoreç yedi, o yedi ben mutlu oldum yedikçe mutlu oldum.
beni en mutlu eden şey masama oturan insanın gönlünce yeyip içmesidir işte o beni mutlu etti.
Geçen gün yedim bir yarım bir çeyrek. Torbalı yolundan izmire gelirken yol kenarında güzel bir kokoreççi de. Aynı zamanda midye de yer, paça işkembe karışık çorba da içer.
hayatımda sadece iki kez yedim. biri çocukken ailemle, biri de lisede okulca götürüldüğümüz atatürk orman çiftliğinde.
sakatat sevmemek, midye sevmemek doğal ve insani bir eylemdir. fakat yok ben onu yemem şunu yemem, hayvansal gıda yemem, sarmısak yemem, zeytinyağlı hariç sarma yemem tarzı mızmız ve çıtkırıldım insanlar midemi ekşitiyor.
