ilk defa yiyeceği bir yemeğin tadını tahmin etme, tanımadığı birinin elinden yemek yiyecek olduğunda yemeğin lezzeti hakkında fikir sahibi olabilme veya yemeğin bozuk olma riskine karşı tadmadan önce önlem alabilme adına yapılan reflekstir. sağlıklı bir davranıştır, koklamadan yememek lazım.
bazı insanlar, alışkanlık sebebiyle damak tadına çok düşkün olup önüne gelen yemeği koklarlar.
kokuyu beğenmediği zaman şayet misafirlikteyse yarım saat önce yedim iştahım yok diyerek yalan söyler. eğer evdeyse yemek kokmuyorsa eşine fırça atmaktan bile çekinmezler. (bkz: gurme)
bozuk gıdadan rahatsızlanmış insanlarda sık görülür.
misal öğrenci evinde yaşarken koklamadan yediği bozuk yemekten içi dışına çıkmış birinde bu alışkanlık haline gelmiş olabilir.
herhangi bir şey yemeden önce, onu illaki koklama alışkanlığıdır.
belki bir hastalık ya da saplantı, ne derseniz deyin işte,
ya da,
kendini ve sağlığını koruma içgüdüsü ile yapılan ve hemen hemen her memeli yaşam formunda görülen bir davranışın insana yansıması da olabilir.
bu eylem; evde pişen ya da kim tarafından pişirildiği bilinen yemekler için pek geçerli değildir, onların kokusu genelde tanıdık ve bilindiktir.
ama herhangi bir lokantada, büfede, içeriğinden şüphe edilen yerlerde koklanır yemekler. özellikle de balık ve et yemeklerinde, salam, sucuk gibi kolay bozulabilitesi olan ürünlerde. burna hoş gelmeyen bir koku; sağlığı korumak adına içgüdüsel olarak anında reddetmek için bir sebep olabilir.
ilginç bir huy işte. belki de sadece bana oluyordur.
