önceden çalışmış olduğum iş yerinde sahip olduğum erkek iş arkadaşıdır. adam banyo yapsa da kokuyor bir değişik hem de. öyle böyle değil soyunma odası o çıktıktan sonra terle karışık vücut kokusu kokuyor. giremiyor bir başkası. müşteriler gizlice kulağıma gelip arkadaşınız feci kokuyor bir banyo yapsın söyleyin filan diyor. hepten soğudum çocuktan. sonra bir ara benden hoşlanmaya başladı sürekli yanıma gelip kahve içelim ikimiz için izin aldım sohbet edelim falan diyor yakamdan düşüremedim hep gelip beni buluyor bu tipler. en son çok sağlam tersledim bu sefer de iş yerindekilere beni çok üzüyor bu tavırları ne yapacağımı bilmiyorum şeklinde açıklamalar yapmış dert yanmış millet de beraberiz falan sanmıştı ruh hastası. neyse bugün otobüste işe gelirken tanıdık bir koku geldi burnuma. ama pek hoş bir koku değildi günlerce banyo yapmamış insan kokusu, beyaz hacı şakir sabunla bastırılmaya çalışılmış bir temizlik esintisi gibi. tam arkamı döndüm ki aynı kişi arkamda bekliyor. boş boş tebessümle yüzüme bakıyor. dedim naber, iyiyim sen dedi iyiyim sağol dedim. hiç değişmemişsin dedi zaten en son geçen sene gördün normal yani dedim. telefonunu kaybettim ya dedi, o ara dedim ben iniyorum kendine iyi bak. sonra indim. lan ne ruh hastaları var adama sapık olur diye telefonumu vermemiştim bile
