bugun sözlükte okuduğum aile anne baba kavramları üzerine olan entryler bünyemde tahribat yarattı biraz 4 yıldır dogru düzgün ne annemi ne babamı görebiliyorum.
onların bana nasıl baktıklarını eşşek kadar oldugumu inkar eden bakışlarını düşündükçe ne kadar sahip çıkılası değeri bilinesi insanlar olduklarını daha iyi anlıyorum.
kızlarımız çok muzdarip anneci erkeklerden. annesinin sözünü dinleyen, 30 yaşına gelip te hala anneciğinin dizlerine uzanıp saçlarını okşatan bir erkeğe evlenilmeyecek erkek yaftası yapıştırılıyor.
tanım: benim annemi en az benim kadar sevmeyecekse varsın siktirsin gitsin kadınıdır.
türkiye de pek sık yaşanmayan durum. genelde hep tam tersi olur. anneler oğullarını zar zor evlendirir, sonra da bir kıskançlık başlar, yuva dağıtmaya kadar gider bu iş. lakin kaynanasını kıskanıp da yuvasını dağıtan gelin görmedi hiç kimse.
