kocasının eve getirdiği ekmeği hiç utanmadan yiyip, ona itaat etmeyi çok gören, çizdiği yolda, gösterdiği ülküde ilerlemeyi reddeden, burnunun dikine gitmeyi marifet sanan nankör kadındır, bu. şu dünyada kendisi için doğruyu eğriyi en iyi bilecek kişinin kocası olacağını kabullenemez, bu ezik. işten yorgun argın eve gelen adama bile rahat yüzü göstermez. sus dersin, susmaz. yap dersin yapmaz.
hayvanlardaki vefanın bile onda biri yoktur, bunlarda. sirklerde görürüz, koskoca ormanların kralı aslanlar, kaplanlar, filler bile bir parça yiyecek uğruna kuzuya döner, türlü numaralar yapar. zaten o kadarını kimse beklemiyor. bir parça itaat etmeyi bilseler yeterli.
"kadınlar kocalarının binbir türlü işini, yemeğini, temizliğini yapar kocaları neden ona itaat etmez?" sorusunu akla getir. erkeklerin karılarını çalıştırmayıp, bir de getirdikleri parayı gözlerine sokmaları tezatıdır. herşeyin dogrusunu bidiğini sanan, karısını kendi benliği, görüşleri, kişiliği olan bir hayat arkadaşı olarak göremeyen ve evine herşeye haklısın diyen karakteri, kişiliği olmayan bir köle tuttuğunu düşenen kişi söylemidir.
Kendine hayat arkadaşı değil de, hizmetçi, beyinsiz bir varlık gibi yönetebileceği
hatta arada da ıslık çalarak çağırabileceği it arayan beyinsizin sıçmasıdır.
-ulan daha demin önümde ekmek yok muydu?
+bunu mu diyorsun?
-evet! ver onu bana...
+olmaz...
-itaat et kadın! yalamasana ekmeği!
+ahahahaha, sen git şu bayatları ye...
ortadaki sorunu kadınlara yıkmak yerine toplumun neden kadınlara bu rolü biçtiğini sorgulamak gerekmektedir. başka birinin ekmeğini yedirip onu minnet çemberi içine almaktansa eli ekmek tutan, bir işte bağımsız şekilde çalışıp özgür bir birey yapabilmektir bütün mesele. kadınlarımız arasında özgür bir iradeye, özgür bir maddi duruma sahip olanları can-ı gönülden kutluyor ve hala başkalarının eline bakmaya zorlanmış kadınlarımızın ise bir an önce bu kıskaçtan kurtulup özgür bir birey olmalarını diliyorum.
kadınların saf dışı bırakıldığı ileri bir medeniyet dünya üzerinde olmamıştır, olamaz da!
