(bkz: ezilen kadınlara hakaret etme reyonu)belki de o kadınlar hep ezildiklerinden hor görüldüklerinden bu sözü söylüyorlar.istedikleri için değil.öyle söylemek zorunda hissettikleri içindir.onlara anneleri tarafından öyle öğretildiği için çünkü anneleride baskı altında yetişmişti ama onların çocukları okuma şansı bulduğu için hakaret etme yoluna mı giriyorlar.. belkide birileri bunu doktora tezi olarak hazırlasada bir toplumsal yaraya parmak bassa.olmazmı?
sosyal güvencesi olmayan, devletin korumasına muhtac oldugu halde hakkettiğini alamayan, düsündüklerinin ve en önemlisi analık haklarının hiçe sayılması sonucu bitkisel bir hayata mahkum edilmis kadının (ben aslında cok mutluyum bile diyebilecek seviyede) kurduğu cümledir.
türk toplumunun "padişahım çok yaşa" anlayışının mikro düzeyde kadınlara sirayet etmiş şeklidir. üretime katılmayan, katılması sağlanmayan kadınların çaresizliğinin bir sonucudur. sonra da diyoruz ki neden akp bu kadar oy alıyor? alır kardeşim alır...
sadece cahil değil, üniversite mezunu kadınların da başına gelen bir hadise.
bir gün okuldan çıkıyorum, bizim yan sınıftan tanıdığım kız arkadaş ileride sevgilisi ile yürüyor ama tartışıyorlar. aniden çocuk dönüp buna okkalı bir şamar indirdi. yanlarına gittim ne oluyor filan diye. çocuğa sana hiç yakışıyor mu iki medeni insansınız senin yaptığın rezillik gibi bir şeyler söyledim. yere düşmüş ve burnu kanamaya başlayan kız arkadaş bana dönüp sevgilim değil mi döver de sever de demez mi... üzüldüm bir şey söyleyemedim sadece kızım sen boşuna üniversite okuyorsun Allah akıl fikir versin diyip ayrıldım yanlarından.
bilinç çok önemli. kadınların başı ezilmeli diyen zihniyet oldukça ve kadınlar bunu kabullendikçe bir şey yapılamaz...
ben bu tür kadınları sadece ve sadece bir kez ama ciddi bir şekilde uyarmaktan yanayım,lâkin bu kadın hâlâ aynı mantalite içindeyse kendi hâline bırakılmalıdır çünkü en kolay şey olan kabullenmeyi seçmiştir ve kendi layığını kendi seçmiştir.
o kadınla uğraşmayı bırakmalıyız çünkü gerçekten bu durumdan muzdarip yardım bekleyen ve başındaki hayvandan kurtulmak isteyen nice kadın vardır. onlara el uzatmak daha akıllıcadır.
kocam beni dövemez dese de, döver dese de dayağı yiyecek olan kadınlardandır. muhtemelen kocam bu, istediğini yapar diyerek dayağın şiddetinden kaçınıyordur diye düşünmek istediğim kadıncağızlardandır. dayaktan hoşnut olduklarından değil de böyle klavye tuşları ile kurtulamayacaklarını bildiklerinden kabulleniyorlardır.
ataerkil düzenin ağır şartlandırmaları neticesinde durumuna duyarsızlaşan, eğitim düzeyi düşük, ekonomik bağımsızlıktan ne yazık ki uzak kadının aslında içten içe feryadıdır.
