anadolu otobanı trafiğe kapatılmış. çünkü bir ev devrilmiş koca otabana. içinde belki de yüzlerce insan yaşamını yitirdi.
işte öyle bir gündü seninle ilk tanışmamız. daha 11 yaşındaydım. korkmuştum. ağlıyordum. annem istanbuldaydı. dedem ve anneannem ile birlikte çınarcıktaydık. çok güzel bir geceydi. saat 2 buçuğa kadar internet cafe de takılmış ve sonrasında evime gitmiştim.
bir anda evimiz ters yüz olmuştu. yerçekimi yön değiştirmişti adeta.
yıkılmadı ama evimiz. halen çınarcıkta vapur iskelesinin karşısında durmakta. dimdik. bütün anılarıyla birlikte.
dedem ve anneannem bindirdiler beni arabaya. dosdoğru annemin yanına götürmek için. bostancıya.
aradan 10 sene geçti. son sınıf oldum. şuan depreme dair herşeyi biliyorum. korkma sakın. bir daha biryerine zarar gelmeyecek bu illet yüzünden.
neler neler öğrettin bana. sevinmeyi, üzülmeyi.ümitlenmeyi, hayallerin bir anda tuzla buz olmasını. sevmeyi, sevilmeyi. aldatmayı, aldatılmayı. cinselliği. dostluğu, düşmanlığı. ders çalışmayı. dersi kırmayı. hayatı, insanları. tanrıyı, inancı..
çok sevdim seni. her fırsatta aksini idda etsemde. çok sevdim. daima kalbimde eşsiz bir yerin olacak. her şey için teşekkür ederim.
şuan bu entryi özer kenar ın deprem mühendisliğine giriş vizesine çalışıyorken giriyorum. çok içlendim. büyük ihtimalle kafanızı da çok ütüledim. affola.
hikayenin sonu : seninle son 2 ayım. rüya gibi geçiceğini bildiğim 60 gün. her bir gram toprağına dokunmak istediğim, her milimetreküp oksijeni solumak, her sırasına oturmak istediğim..
An itibariyle dağlardan akgezenlerin inebileceğini düşündüğüm okulum. Hülagü rte'den fırça yerim diye mi tatil etmiyor anlamış değilim. Az önce bir otobüs şoförünün söylediği;
bugün azerbaycanda büyük bir firmada direktörlük yapıyorsam, abudhabideki bir projemizin koordinatörlüğünü yapıyorsam, inglitere de master yapmışsam sebebi olan üniversitedir.
asıl sebep ise türkiye de bizim gibi kocaeli üniversitesi mezunlarına yüksek pozisyonda iş imkanı sunmamalarıdır. büyük firmaların seçimi genelde boğaziçi, odtü itü olunca biz de mecburen dışarıya açıldık.
öncelerde kocaelinden mezum olduğumu hep saklardım. belki biraz eziklik duygusuydu evet. ama artık aştık bunları. sizlere de tavsiyem; boşverin bunları.
birçok öğrencinin kayıt döneminde "adımı bir süreliğine yazdıracak olduğum okuldur." dediği, fakat sadece dediği, istanbul hayaliyle gelinen okuldur. bu ancak;
(bkz: izmit seyahat) (bkz: efe tur) ile hafta sonları mümkündür.
yönetim kademesi bakımından kemikleşmiş kemalist idarenin hakim olduğu üniversitedir. Öğrenci profili, ülke gündemine odaklanmış, dünyadaki gelişmeleri yakından takip eden bir profil yerine, lümpen bir durum arz eder. Havai, aklı bir karış havada tipler yani... Umuttepe kampusü, şehrin dışında, yüksek bir tepe üzerine kuruludur. Ve yaz ortaları dışında, hava genellikle soğuktur. Kantinleri iyi sayılabilir. Sosyal donatıları ortalamanın üstündedir. Lakin, mimari açıdan oldukça ruhsuz ve isabetsiz bir talihsizliği de bünyesinde taşır.
Bu üniversitede öğrenci olmak, zorluklara hazır olmak anlamına gelir. Öğrencilerin sosyal ilişkileri bakımından sınırlı opsiyonlara sahip bir üniversitedir. Belli başlı iki profilden bahsedebiliriz:
Birincisi, bu üniversitede ya bakımlı ve çekici kızların ortamına kancayı takıp üstüne de bir öğrenci evi tutarak, dışardan gıpta edilecek, lakin içerde kıt kanaat imkanlarla can çekişilecek bir sosyal ağ oluşturursunuz....
Ikincisi de bu bahsedilen ortamın dışında kalarak münzevi bir ruha sahip olursunuz. Ruhunuzda öfke ile teslimiyet arasında kalmanın tefekkürünü yapar da yaparsınız.
Başlıca profiller bunlar. Zaten üniversitenin sizde uyandırabileceği özgün bir ruh olmadığı için, fazla bir beklenti içine girmemek gerekir. Bu profiller arasında zaman zaman geçişler yaşanabilse de netice itibari ile kaba yapı böyledir. Misal, yalnız takılıp bir kıza aşık olmak da mümkündür, tiki concon makyajların hüzün yağmurunda akması da mümkündür. Lakin bu istisnalar kaideyi değiştirmiyor. Çünkü üniversitenin çapı buna müsade etmiyor.
Her iki profil de size zorluklar yaşatacak, birinci profil, zorluğun sonraya ertelendiği, ikinci profil, zorluğun peşin yaşandığı bir hüviyet arz eder. Üniversitede popüler olan profil birincisi olduğu için, genellikle hayatın ne olduğu, nasıl yaşanması gerektiği, okul bittikten sonra ortaya çıkar, ve mezun olanlar sudan çıkmış balığa dönerler. Ikiyüz mezun verip de mezunlarından sadece ikisinin iş bulabildiği kendi jenerasyonumdan biliyorum bu durumu.
Ikinci profili yaşayıp da zaten zorluklardan örülü bir bilinç ile üniversiteyi bitiren öğrenciler ise, okul bittiği vakit nispeten daha iyi pozisyonlara yerleşebildiler.
Not: Kazananlar için, üniversitenin tanıtım reklamlarından daha gerçekçi bir yazı olduğundan şüphe edilmesin.
Bu sene kayıt olan öğrencilere Bologna Süreci adlı sikimtrak bi uygulamanın geldiği allahın unuttuğu okul.
Geçme notu 50 den 65 e yükseltilmiştir.Bütünleme kaldırılıp yerine hiçbir şey (yaz okulu dahil) konmamıştır. Çan yoktur.Çoğu öğrenci 65 i geçemez.Öğretmenler hiçbir tölerans göstermez (örneğin 100 lük kağıda 30 veren proflar, 64 ile bırakan hocalar vs), Yarıyıl geçme notu tüm okulların aksine 1.8 diyil 2.00dır.
Kısacası büt yoktur yaz okulu yoktur çan yoktur ve geçme notu 65tir. Allah belasını versindir.
(bkz: çok dertliyim be sözlük)
bugün yüksek lisansımı yapmışsam, birçok büyük şirkette çalışmışsam ve tabi yabancı dil biliyorsam nedenidir. anarşisti falan çoktur ama iyi hocaları vardır. istanbul a yakındır imkanları iyidir.
kar yağdığında besyo,eğitim fakültesi ve mühendislik tatil olur diğerleri gelmeye mecburdur ayrımcılık yapılan üniversitedir.ayrıca son yapılan zamlarda bi suçunuz yok belki ama zamınıza koyim.(tamam sakinim)
