efendim hiçbirimizin çocuktan farkı yoktur, bu çocukluğu görmek çok da zor değil, inanın bana zor değil.. ben çocukluğu hayal dünyası olarak kurarım, hayal dünyanız ne kadar genişse o kadar çocuksunuzdur ve bir o kadar da hayallerle yaşarsınız.. hatta o kadar komik ki; büyümeyi hayal dünyasına direnmek olarak bile nitelendirebilirsiniz bu noktada.. koskoca adam görünüşünde bir çocuktur lennie.. henüz başka düşüncelerin hayalinde değildir tavşanlı bir çiftlik hayali kurarken.. tabi lennie tavşan sever ama her çocuk aynı değildir, bunu iyi bilirsiniz.. başka çocuklar kadın sever, ölümün o yokluk düşüncesini unutmak ister koca oğlanlar.. bu yüzden dalar o cennet düşlerine, bu dünyada doya doya yaşayamadığı o kadın sevgisini erteler bir müddet ve belki uslu bir çocuk olmayı seçmiştir bu yüzden yoksa annesi tarafından cezalandırılabilir ya da ödülüne kavuşamayabilir... kimi zaman anne bir prenses de olabilir, sonne'de olduğu gibi..
ek: yavuz çetin'in oyuncak dünyası'nı unutmuşum, ben de müzisyeni oynarım..
