bitiştir.
onlarca güneşli günün sadece 30 gününü keyfime göre geçirebildim.
gerisi hep gerginlik.
al ne oldu şimdi. geldik mi karanlık günlere.
allanızdan bulun beni geren pezemengler. (çevremdekilere dedim)
Koca yaz, maskeydi, sosyal mesafeydi derken rüzgar gibi geçti.
Temmuz sıcağında ağzımızda maske oflaya poflaya vahim günler geçirdik.
ha corona olduk ha corona olacağız diye diken üstünde geçti.
yurtdışından kardeşim geldi de, sarılıp doyasıya öpemedim kuzumu.
kalabalık aile, akraba, dost meclisleri kuramadık, rakı balık ayvalık yapamadık.
Başlıkta ağlayanları gördüm damlıyorum hemen. Sebep? Çünkü serserilik. Şu ana kadarki en verimli yaz mevsimimdi.
10 kitap, 2. Yabancı dilden 800 yeni kelime, 3. Ecnebi lisanından da 700 civarı ekstra sözcük (işsiz gibi defterde rakamını tuttum afedersiniz), 2'si chopin 4'ü modern 6 enstrüman parçası, her hafta basket müsabakaları ve yeni bir iş sığdırdım.
Bu çok lüzumlu bilgilerden size ne? Dünyayı mı kurtardım? Sikimde değil açıkçası. oku geç.
