7 yaşındaydım ilk onla karşılaştığımda.Playstation 1'ime nba live 2003 oyununu almıştı babam.Spiker "Bryant slam dunk!" diye bağırırdı smaç bastığında.Bense o yaşımda kobi kobi derdim hep kimle oynarsam oynayayım. Yaşım ilerledi basketbol oyunlarından basketbol oynamaya geçtim.
Yıllar ilerledi profesyonel bir kulüpte oynadım. her şuta kalktığımda onun gibi hissettim içimden hep o 7 yaşındaki çocuk şevkiyle kobi dedim.
Zaman ilerledi dahada ilerledim ama hep onu kopyaladım.Ard arda 2 tane güçlü sakatlık(torn acl ve güçlü bir bilek kırığı) geçirince bırakmak zorunda kaldım.
Ne zaman basketbol oynasam hep içimden aynı kelime çıkar.Aynı kişinin ismi çıkar.
En iyisi olmasada benim en sevdiğim tutkumu sağlayan kişidir Kobe.Doğum günün kutlu olsun mamba.70 yaşına gelsemde her şuta kalktığımda tek söyleyeceğim kelime sensin.
yıllardan 2002ydi. aile dostumuzun doğum günümde bana uzun süredir istediğim nba live 2003 oyununu alması ile ilk defa bir basketbol oyunum olmuştu. o günlerde futbol delisi olan ben, belki de bu oyunla basketbolu sevecek ve bu oyundan zevk alacaktım. tabi ki dönemin efsane takımı lakers favorim olacaktı. ve o takımın 2 süperstarından diğerine nazaran daha atletik ve teknik olanı. Kobe Bryant... The Black Mamba! derken günler geçiyordu. tvde gösterilmeye başlanan nba'e dair programlar ve yaşımdan dolayı anca izleyebildiğim gün içindeki maç özetleri. hepsinde bu isim, bu adam... basketbolu gün geçtikçe daha çok seven ben bu adamı ilham kaynağım bellemiştim. günler geçmeye devam etti. geçmişteki 3 şampiyonluk, 81 sayı, bizzat heyecanına tanıklık ettiğimiz 2 şampiyonluk daha, sayısız unutulmaz performans... ben dahil insanlar artık sadece onu konuşuyor, her maçını hayranlıkla takip ediyordu. lisenin ilk yıllarındaki kısa süreli futbol merakı dışında beni basket oynamaya iten, bana ve nesillere basketi öğreten, sevdiren, sadece basketbol da değil hayat üzerine dahi dersler veren, 2000-2015 yılları arasına damga vuran mucize adam... KOBE BRYANT! 20 yıllık muhteşem kariyeri artık kabul etmek istemesem de son buldu... bize ilham kaynağı olduğun için, seni izleme zevkini yaşattığın için, majestelerini izleyemeyen nesillere verilmiş en güzel teselli olduğun için teşekkürler.
vedasıyla beni hüzünlendiren yaşlandığımı hissettiren büyük oyuncu büyük winner, kariyerinide kendisine yakışacak şekilde 60 sayı atarak bitirdi sakatlanmasaydı son 3-4 sezon ve 3-4 yıl daha oynasaydı isteseydi en çok sayı atanda olurdu, belki mj tam yetişemedik ama kobe bize basketi sevdiren nadir adamlardan biriyle güle güle mamba.
ilkokul 1'de başlamıştım basketbol oynamaya. gevşek bir ailem olduğu için hiç öyle erken yatmalarım falan olmadı benim. hep istediğim saatte yatardım. ertesi gün okul olsun olmasın. nba'in kanal d'de yayınlandığı zamanlardı ve yayınlandıkça izlerdim. hele cuma akşamları hiç kaçırmazdım beyaz show'dan sonra yayınlanırdı. chicago'da bi amca vardı sırtında Jordan yazıyordu ama Majesteleri diye okunuyordu. Türkçe'nin yazıldığı gibi okunmadığını o zaman öğrenmiştim. bu amca o yaştaki velede basketbol sevgisi kazandırmıştı. sürekli kazanıyordu ve insanlar ona saygı duyuyordu. Majestelerinin chicago kariyerinin son senesi benim basketbol kariyerimin ilk senesiydi çocukça hayallerim vardı onun bıraktığı yerden ben devam edecem diye.
Ama o amca yerini liseden yeni çıkmış bir abiye bırakmış da haberim yokmuş. Majesteleri gittikten sonra ikiz kuleler çıkmıştı piyasaya ama pek ısınamamıştım onlara. Duncan ve Robinson hep fırsatçı olarak kaldı aklımda. daha sonradan saygı edindim ama o zamanlar için çocuk aklımla kötü adamlardı onlar. 1 sene sonra şişko abiyle beraber çarptı gözüme lise mezunu abi. üst üste şampiyon oldular. çocuktum işte yeni idol buldum kendime hemen sattım chicago'yu lakers fanı oldum birden bire. lakers forması almalar, 34 numara giymek isterken 32 almıştım yanlışlıkla. daha sonra öğrendim ki o da başka bir efsaneymiş sihirbazmış. başka konu o.
Lise mezunu abi değişik şeyler yapıyodu. 2004'te yanına nba live 98 oynarken adını paytak diye okuduğum payton'la majestelerine kafa tutmaya çalışan bu yüzden hiç sevmediğim postacıyı alıp çıktı karşıma baya baya toplama takımdı ama benim gözüm yeni idolümdeydi. bir tek o ayakta kalmaya çalışıyordu. sezon sonunda detroit üstümüzden geçince Pavel Nedved'in dediği gibi takımdan yıldızlar gitti adamlar kaldı.
o adam Kobe'ydi.
81 attığı maçı canlı izledim. o sıralar artık basketbol oynayamıyordum. Jordan bana bırakmıştı kariyerini aslında ama bu da fena değildi be.
dün geceki maçını izleyemedim abi. kusura bakma. yoklamaya takılan hocanın dersi vardı 8 buçkta. ama ben senin yanındaydım. yatarken giydiğim Lakers t-shirt'üm ve şortumla.
Majestelerine layık veliaht olduğun ve oyuna kattığın her şey için teşekkür ederim. Bundan 45 yıl sonra dinazor Bill Russel gibi All-Star'larda seni saha içinde görmek dileğiyle.
mj'den sonraki en büyük basketbol efsanesi. emekli oldu.
78 doğumlu, 96'da nba'den sikorta girişi var. 5600 gün prim ve 54 yaş şartına tâbi. erken emekli olmuş, 16 sene yaş bekleyecek mayış için.
olm o değil de, hedo sacramento'da oynarken, bunlarla olan seride gıcık olmuştum ben buna. adam "mamba out" derken harbi harbi duygulandım lan.
dedikleri gibi, "kahramanlar gelir geçer, efsaneler sonsuza dek yaşar".
Ergen fanlarından ne kadar nefret etsemde dünyanın en iyi basketbolcularından biridir onu anlatmaya kelimeler yetmez son maçındada bunu kanıtladı black mamba. Lakers tarihinin en iyi oyuncusudur ayrıca .
13 nisan 2016 los angeles lakers utah jazz maçı'nda 60 sayı, 4 ribaund, 4 asist, 1 top çalma, 1 blok ve 2 top kaybıyla oynamıştır. 50'de 22 saha içi isabetiyle oynarken faul çizgisinden 12'de 10 ile oynadı. böylece kariyerinin son maçında 60 sayı atarak görkemli bir vedaya imza attı.
basketbolu çok takip etmememe rağmen derin bir sevgi duyduğum adamdır. emekliye ayrılmış hem de son maçında 60 sayı atarak. ya madem 60 sayı atabiliyorsun neden emekli oluyorsun, yada madem emekli olacaksın neden 60 sayı atıyorsun?
