"oysa şimdi başını alıp gitmişti knulp, ben de tek başıma ve düş kırıklığına uğramış olarak geride kalmıştım. suçu knulp'tan çok kendimde görüyordum, artık yalnızlığı tek başıma yudumlayacaktım, knulp'a göre herkesin yaşamakta olduğu, benimse asla tümüyle inanamadığım yalnızlığı. acıydı bu yalnızlık ve sadece ilk günle sınırlı kalmadı, arada kuşkusuz biraz hafifler gibi olduysa da, o günden sonra bir türlü sona ermedi."
yapı kredi yayınlarından çıkan herman hesse'nin öykü kitabı knulp temel olarak üç öyküden oluşuyor.
knulp'un yaşamından üç öykü; ilkbahar Başı Knulp'a ilişkin anılarım son
ayrıca bu kitap bu öykülere ek olarak, hesse'nin ölümünden sonra gün ışığına çıkan iki fragmanı da içeriyor. bunlar hesse'nin ölümünden sonra bulunan yazıları içinde knulp'la ilgili fragmanlar; göçebeler üzerine knulp'un sonu
--spoiler--
tüm yaşamı yollarda geçen ve yine yollarda sona eren bir göçebenin hikayesi knulp. canının çektiği yere ''konan'', ama çok duramayıp yine ''uçan'' bir özgür ruhun kısacık destanı.
herman hesse'ye göre, knulp gibi figürlerin kimseye yararı dokunmasa da, yararı dokunan kimilerine oranla çok daha az zararı dokunur. knulp gibi yetenekli ve hayat dolu insanlar, yaşadıkları çevrede kendilerine yer bulamıyorsa, bunda onlar kadar çevreleri de suçludur.
hesse, tıpkı knulp gibi, uzun yürüyüşlere çıkmaktan ve doğayla başbaşa kalmaktan hoşlanan biriydi.* bu anlamda onun ruhunun uçarı yanını da simgeleyen knulp, hesse'nin ilk dönem düzyazıları içinde ışıldayan küçük bir mücevher.
--spoiler--
knulp adlı şahıs özgür olcam diye verem olup ölmeden az önce tanrıyla geyik yapıyor. tanrının hadi yine iyisin mealindeki sözlerinden sonra ölmek üzre kar üstünde gözlerini kapıyor.
"sen incil'den fazla şey bekliyorsun.neyin gerçek olduğunu, yaşamın aslında nasıl bir düzene uygun olarak akıp gittiğini herkesin kendi kafasından bulup çıkarması gerekiyor,kimse kitaplardan öğrenemez.."
