nedense herşey amerika'nın başına gelir, göktaşı düşecekse oraya düşer, seri katiller hep ordadır, deprem, yangın ve sel gibi felaketler hep orda olur, dünyanın sonu oraya gelir...
ne olursa oraya oluyor sanki dünyada başka ülke yok amk.
bu arada bunu hangi sözlükte olduğunu bilmediğim bir entryden okumuştum çok hoşuma gitmiş, aklımda kalmış yazı...
bir grup gencin tatile çıkması başlı başına bir korku filmi klişesidir. mutlaka içlerinden birileri sevişirken ölür,diğeri kaybolur,kalan 2-3 kişiyi de güvenlik güçleri kurtarır.
kız zengin oğlan fakirdir, tüm sınıf farklılığına rağmen birbirlerine aşık olurlar, tabi aileleri habersizdir, bir gün aileler durumu öğrenince anlaşılır ki geçmiş zamanda kızın annesi ile oğlan ın babası da büyük bir aşk yaşamıştır yoksa kardeş midirler, o kadar klişe değilse en azından bilmedikleri başka bir kardeş ortaya çıkar, bu da yetmezmiş gibi ayrılmalarına kızın cadı annesi sebep olmuştur, oğlanın gönderdiği mektupları kıza vermemiştir, ama tesadüfe bakın ki o cadı anne de ya ölmüştür ya da hastalanmış ölmek üzeredir ondan bile hesap sorulamaz, bin tane yanlış anlaşma yaşanır da yaşanır sonunda hepsi kavuşur, mutlu olur.
benim en sevdiğim klişe ise küçükken aşık olduğu pop, top, sinema vs. yıldızına hayran hayran fotoğrafını imzalatan kızın büyüyüp onu kendine aşık etmesidir, gerçek hayat da bile olduğuna göre bu ya klişe değildir ya da hayat da bir klişedir....
ormana, haftasonu tatiline giden gençler vardır.bir de katil vardır.sırasıyla şişman,gözlüklü ve zenci ölür.bundan sonra geriye sevgili çift ve bir arkadaş kalır.genelde sevgili çiftten erkek sevgili ölür ve kurtulurlar.
(bkz: the end)
bir tanesi de şöyle gelişir:
filmin sonunda, kahramanımızın karşısına en baba rakip çıkar. * önce bir güzel dayak yer. * seyirci son derece hırpalanmış kahramanımızı görünce yoksa kötü adam mı yenecek diye düşünür. * ama neticede rakibi eşekten düşmüşe düşer. hiç şaşmaz. *
