yolda sıcaktan kavrularak adımlarını atarken, kafana gelen bir su damlasıyla irkilerek kafanın yukarı kalkmasıyla, klimanın götü diye tabir edebileceğimiz, dışarıda kalan kısmını görmek ve o an o aletin sağladığı serinliği yaşayanlara sövmek...
garip şekilde, bana bir huzursuzluk veren alet...
sinüzitim olduğu için muhtemelen ama bir de böyle duygusal olarak huzursuz hissettiriyor namert. kendimi modern zamanların öküzü gibi hissediyorum...*
dışardaki 38 derece sıcaklıktan, yeni kilmamın sıcaklığını * 18 dereceye düşürmem ve jet cool özelliğine almamla başladı herşey. Allah'ım bu ne güzellik. Resmen püfür püfür serin, üşüyorum hatta. Öyle güzelki bu serinlik klimayı kapatmak yerine üstüme birşeyler almakla geçiştiriyorum bu serinliği. Nargilem bir köşede yanıyor, önümde sözlük. Odamdan içeri giren babam espiri ile karışık "yaa gördünmü Cennette cehennemde bu dünyada aslında diyor". Sırıtıyorum sadece.
Ve ertesi gün...
Burnum akıyor, hapşurmak ve hapşurmamak arasında teredütteyken günün ilk bilinçli yutkunmasını gerçekleştirmeye hazırlanıyorum. Ama o da ne? Sanki jilet yutmuşcasına ağrıyor boğazım yutkundukça. Yataktan kalkamıyorum. işe gitmem gerekiyor, bütün gün iş yerinde bilgisayar başında desen çiz, o yolu git gel. iş dönüşünde her akşamki gibi nargilemi de içemeyeceğim. Değil döndüğümde Battlefield Bad Company 2 oynamak, televizyonu açıp izleyecek mecalim bile olmayacak.
işte bilinçsiz kullanımda insana bunları yaşatan icattır kendisi. Aman ha dikkat edin. *
