günümüz dünyasında bizim ülkemizden ve ülkemizin insanlarından daha çok başka ülkelerden başka dillerden başka insanlardan etkilenen ve bu etkilenmeyi özümseyerek kendi benliğinde, gelenek ve göreneklerinde varmışçasına içselleştiren başka bir toplum var mıdır merak içindeyim.
öyle bi hale düştük ki bir tv kanalındaki -afedersiniz sözüm meclisten dışarı- salakça bir dizide geçen herhangi bir absürd ya da yabancı kelimeyi hemen hayatımızda bir yerlere adapte etme çabamızı anlamıyorum. aslında bir bakıma farklı olma çabasıdır bu lakin türkiye nüfusunun nerdeyse tamamının o diziyi bizler gibi izlediğini ve bizim farklı olmak için seçtiğimiz yöntemin herkes tarafından uygulanabilecek bir yöntem olması en başta bizi bu fikirden vazgeçirmeli diye düşünüyorum.
türkiye cumhuriyeti devleti öyle tuhaf işlere sahne oluyor ki duysanız inanın bu ülkede durmaz kaçarsınız. benimde aklımın bir köşesinde var.
milli benliğinden ve geçmişinden bu kadar korkan ve ona hiç yaşanmamış bir tarih gibi bakıp başkaları o tarihi kullanarak bizleri övdüğünde de böbürlenip g.tü kalkan insanlardan nefret ediyorum.
şimdi burada size iki tane küçük örnekten bahsedeceğim. nereden nereye geldiğimizin kanıtı olması açısından önemli şeyler.
1. örnek:
koç üniversitesi bilindiği gibi eğitiminin tamamını ingilizce yapıyor. ve yurt dışından gelen öğrencilerden sadece ingilizce bilme şartı isteniyor.
peki br türk öğrenci ingiltere'de ya italya'da üniversiteye gitmek istese ne istiyor o devletler?
2. örnek:
ibni sina'nın 1024 de bulduğun bir tedavi yöntemi ya da tedavide kullanılan bir ilaç 1955 yılında amerika'da yeni bir keşif olarak dünyaya duyurulmak istenmiş lakin bir japon hekimin uyarısı sonucu buluşu yaptığını iddia eden ingiliz doktorun yaptığı şey sadece kendisinden yaklaşık 900 yıl önce bulunmuş bir şeyi tekrar etmek olmuştur.
ülkeler öncelikle milli benliklerine saygılı olmalı onu korumalı ve kendi dillerinde bilim yapmaya çalışmalıdırlar. bu o ülkenin gelişmesi için öncelikli adımların başında gelir.
