akrabaya tapıcılıkla lanetlenmiştir. anne , baba, kardeş, dayı, enişte hepsine yere ve zaman göre değişken kudsiyetler atfeder. anadolu'nun asıl metinden kopuk muhafazakarlığı da aslında bu mikro feodal yapıya yönelik bir zemin kuvvetlendirme çabasıdır.
kadınlar tarafından tercih edilmek için , yavşak, yüzsüz, ısrarcı olmak zorunda olan , yavşak ve ısrarcı olmadığı zaman hoşlandığı kızları bu tiplere kaptırıp arkalarından aval aval bakan erkektir.
değişti efendim. saçları daima jöleli, pantalonu belinden bir karış aşağıda olan erkeklerdir. ceplerinde beş kuruşları dahi olmasa son model cep telefonları daima hazırdır. ancak beynen bundan bir 100 yıl öncesine ait olduklarından biraz çelişiklerdir. e biliyorsunuz çelişkinin olduğu beyinde de asla adam gibi bir düşünce oluşmaz. istisnaları vardır tabi, yani umarım vardır.
cebinde her daim tarak bulunan, harbi maço olan, siyaset, futbol, kadın, araba gibi konularda uzmanlaşmış, örf ve adetlerden kopamamış erkek modelidir.