hâlâ klasikle başladım akustikle devam edicem elektroya en son geçicem diyenlerin kafasına ıslak odunla vurasim geliyor. gitarın bu 3 temel türü arasında klasik-akustik-elektro diye bir hiyerarşi yok. 3 ünün de kendine has çalım teknikleri ve tuşesi mevcut, örneğin klasik gitarda 2 karakteristik çalım tekniği(akustikte de olabilir ama genelde klasik gitar) flamenco ve fingerstyle dır. Arpej ağırlıklıdır. Parmakla çalınır, kezâ telleri de parmakla çalıma daha uygundur. Elektro gitar çoğunlukla pena ile çalınır ve pena destekli solo teknikleriyle kendi yolunu çizer. Yani hangisinden çıkan sound ve muzik size daha cok hitap ediyorsa onunla başlayın.
bir takım vicdansızlar çocuklar için 3/4 klasik gitar üretmiş ve çok yoğun satılıyor. bunlardan bir kaçını oturup inceledim. kararım: devletin bu sahte gitarları toplatıp termik santrallerde yakarak imha etmesi gerekir.
her zaman diyorum. gücünüzün yettiği en en en pahalı enstrümanı alın. özellikle çocuk için alıyorsanız paraya biraz kıyın. 300-500 liralık kerestelerden uzak durun. sahte enstrüman müzik yeteneğini ve zevkini kısa sürede öldürür. diyelim ki en pahalı gitarı aldınız ama yetenek sıfır, olmuyor, vazgeçtiniz. hiç üzülmeyin kaliteli gitar çabucak alıcı bulur, elinizde kalmaz, zarar ettirmez. ama bir odunu bu şekilde kolayca satamazsınız.
genelde soruluyor: klasik mi, akustik mi ? elektro mu vs vs vs ? bence hepsi çok güzel. hepsi olur. çünkü ciddi yetenek, derin bir istek ve anlamlı bir ilerleme varsa zaten tek bir gitarın asla yetmediğini hemen göreceksiniz.
akorlu değil de notalar ile çalınanı piyano keman gibilerin yanında üvey evlat gibi kalır ama çok güzel parçalar ve teknikler öğrenilebilir. iyi çalmanın yolu notaları birbirine bağlı olarak çalmaktan geçer. bu da ancak yıllar sonunda enstrumanın mantığını anladıkça oturacak bir beceridir.
yazları ateş etrafında malak gibi yayılıp akdeniz akşamlarını söyleyen kitleye otobüs çarpsın ki başkaları bu saçmalıklara düşmesinler, hatta zeus bunlara yıldırım kombosu çaksın.
Eger çalıyorsanız, başkaları sizi işsiz diye tanimlayabilir, fakat başladığınizda bırakamayacağınız enstrümandır. Aşırı bir emek ister. (bkz: klasik gitar pişmanlıktır)
klasik mi akustik mi alsam diye karar verememe neden olan gitar. yapmak istedigim muzik, sarki ornegi verirsem wish you were here mesela. ritim calmak istemiyorum notalar olmali.
kendisiyle alakalı pek fikrim yoktur ama sağ elle sadece aşağı yukarı yaparak çalanların gitarist olarak görülmediği hatta küfür derecesine varacak derecelerde sevilmediği ortada. yakında eğitimini almaya başlayacağım ama umarım iki üç defa tıngırdatıp kenara atanlardan olmam.
baseball sopası ile aynı doğrultuda farklı amaçlarla kullanılan gereçtir.
biri spor değil adam dövmek için,
diğeri de müzik çalmak değil kız tavlamak için kullanılır.
bugün benim de 1 tane edindiğim enstruman. kendisine güvendiğim ve cok iyi gitar calan bi arkadasımın söylediğine göre yanlış entstrumanla başlayıp müziği bırakan çok değerli kisiler varmıs. hani real'den aldığınız 50 liralık gitardan hayır gelmiyormuş. nota bilgimin 0 olmasına rağmen bahçelerde rüzgar, ve sıgarayı bıraktım adlı çok değerli 2 eseri çalabiliyorum. şimdi de kanal d ana haber müziğine sardım hadi hayırlısı. parmaklarımın durumu da pek iç açıcı değil ama sorun da değil.
(bkz: bepanthene)
