132.
annelerin artık alışkınlıktan söylediği sözlerdir. mesela benimki hala bana "işe gir, evlen yuvanı kur." diyor halbuki 27 yaşındayım ve pekçok işe girdim çıktım ve şuan işim var ama gene aynı cümleyi kurar.
131.
Ayağına çorap giy , karnın ağrır.
129.
saat daha 7:30 iken ''oğlum hadi kalk saat 8''
128.
yerlere basma.
126.
çocuk seslenir:
125.
-eşşeğin bacağını ye.
124.
deli misin çocuğum sen!
123.
annemin evine geldiğimde annemin her zaman söylediği ilk söz: aç mısın oğlum, açsan yemek var( hazırlayayım).
120.
neredeyse her gördüğünde:
119.
''ahh yavrum ne kadar zayıflamışsın sen öyle.''
118.
pazarlık yaparken "yazık çocuk heves etmiş" demesi.
117.
şu sıralar kendini "alt komşunun kızı esma" ve "seval yengenin yeğeni neslihan" şeklinde gösteren sözlerdir. istemiyorum yia yaşıyom ben yia.
116.
allah sana da senin gibi evlat versin. beddua mı ediyor iyi bir şey mi söylüyor anlamak mümkün degil.
115.
"kusura bakma canım maalesef iki elim var."
114.
"Allah sana senin gibi evlat versin de gör gününü."
113.
-ne halin varsa gör.
112.
eve geç gelinir:
111.
onun için üzülmene değmez o zaten koca kafalıydı.
110.
bizim eşekte bu hayalle büyüdü.
109.
Ama ogul iste (aglamakli bir ses) satsan satamazsiin ki ...
108.
Eve gidince görüşürüz seninle.(dişlerin arasından konuşur tabi bu esnada)
