özellikle küçükken oturma ve günlerde ortaya çıkan sözlerdir.
- bırak onu kimin adı bumeranq! (bkz: gözlerini belertip anne bakışı eşliğinde)
- ben ona tabağımdan yediririm. ( ev sahibi pasta börek ikram ettiğinde)
- bidaha seni hiç bir yere götürmicem.
- allah allah niye böyle yaptı ki uykusu var heralde.
- ben ona evde yedirdim yemez o yemeeez. ( yine ikram esnasında)
- evde yemez bunları hep dışarda istiyo çocuk işte hay allah.
