özellikle küçükken oturma ve günlerde ortaya çıkan sözlerdir.
- bırak onu kimin adı bumeranq! (bkz: gözlerini belertip anne bakışı eşliğinde)
- ben ona tabağımdan yediririm. ( ev sahibi pasta börek ikram ettiğinde)
- bidaha seni hiç bir yere götürmicem.
- allah allah niye böyle yaptı ki uykusu var heralde.
- ben ona evde yedirdim yemez o yemeeez. ( yine ikram esnasında)
- evde yemez bunları hep dışarda istiyo çocuk işte hay allah.
anne kızar ve çocuğa der ki neden odanı toplamıyorsun yaaa!!
Çocuk buna cevap verir zamanım olmadı
Anne tekrar bastırır Sus! bana cevap verme!Sen dışardada böyle yapıyorsan çekeceğimiz var ! ..
Arkadaşım oğluyla tartışırken,uzun süredir aldırmadığı kaş ve bıyıklarını kastederek;
yemedim,yedirdim
giymedim giydirdim,
Recep ivediğe döndüm lan sayende.
Diyerek kendide dahil yelerde sürünmemize sebep olmuştur.Klasik olmayan anne sözlerindendir.
- cinsine benzeme!
- denli kız ol.
- kaç saat oturmayı biliyorsun bilgisayar başında.
- ahh ahhh! ben biliyordum böyle olacağını.
- ana lafı dinlemiyorsun ki!
