Aslında gerilemektir. O kitaplarda hep insanı daha fazlasına yönlendirir.
"Aslansın sen, en iyisine layıksın, niye daha azıyla yetinesin, istesen dünyayı ele geçirirsin hey yavrum hey" mantığı var.
Tabi bu eserler batı'dan çevrildiği için bu anlayış gayet normal. Ama işte bizim kültürümüze ters. Biz öyle gormedik. Her zaman kanaatkar olmamız öğütlendi. Ki doğrusu da budur.
kendine güveni olmayan insanlar okur o tarz kitapları. Benim şahsi görüşüm bu yönde.
Kişisel gelişim kitaplarını çok gereksiz buluyorum. Yazar kendi ideallerinden bahsediyor. Yazdıklarının hayata uygulanabilirliğine hiç bakmıyor. birey gibi çok yönlü bir kavramdan bahsediyoruz. Herkesin yolu farklı ve tek yolun , tek yöntemin doğruluğundan bahsedilemez bile.
