Normal şartlar altında belli bir tanışıklığa, sohbete, geçmişe sahip olunan insanlara yapabilecek espriyi, laubali bir şekilde ilk defa tanışılan kişiye yapılması yeterli bir nedendir.
Kendini beğenmiş tavırlar ve bencilliktir. Bir olayı her zaman iki kez sorarım aynı kişiye, her ikisinde de aynı şeyi anlatmıyorsa ben de bir adım geri atarım. Ha bir de salak yerine konulmak, evet her insanın belli bir birikimi yaşam tecrübesi var daha az ya da daha çok ama bu durum asla karşıdaki insanı zır cahil yerine koymayı gerektirmez.
-tacize yada tecavüze uğrayan kadın için '... yapmasaymış' tarzında cümleler kurmak.
-atatürk'ün kurduğu cumhuriyetin içerisinde yine onun getirdiği düşünce özgürlüğü ile sanki Atatürk'ün eksikliklerini ve yanlışlarını söylemek ona kalmış gibi eleştirilerde bulunmak ve tüm bunları oturduğu yerden yada sosyal medya üzerinden yapması
-kendisi herşeyi dibine kadar yaşarken evleneceği kadının eline erkek eli değmemiş olsun istemesi
-bacak arasındaki birkaç gramlık et parçasını adamlık sanması
sorumsuz davranması, artık güven vermemesi, zerre anlamaya çalışmaması, zamanında söylenilenleri dinlemeyip tekrar etmesi. sonra neden böyle oldu, sence?
Kişinin Daima kendisini haklı görmesidir. Bilirsiniz ki; ne kadar anlatsanızda konuşsanızda karşı tarafın fikirlerinde hiçbir esneme olmayacaktır. Asla ılımlı yaklaşmayacaktır. Koşarak uzaklaşılması gereken bir ortamdır.
