kendimi onlarca parçaya bölüp de yaraladığım günlerin ardında sakladığım düşlerimin baharıydı sanki ilk cümlesi.
"nazik"
kaç kadın bir erkeğe söylemişti bu cümleyi fütursuzca. ve, kaç erkek bu tek kelimelik cümlenin dişiselliği karşısında gurur duymuştu kendisiyle ve karşısındaki ile.
yıkılmamak lazımdı. ve kırılmamak nazik olabilmek için. kişi kişinin aynası ise binlerce parçaya bölünmemeliysdi iki taraf da. ne bakan ne de bakılan. karşıya geçilmeliydi her zaman. karşıya geçilip karşıdan bakılmalıydı kendine.
"söyle bana ayna. dünyada benden daha kötüsü ve çirkini var mı?" diye.
ayna cevap verecekken gidilmeliydi başucundan. gerek yoktu ruhu okşayan kelimelere. hiçbir kadın çok naziksin demedikten sonra bir erkeğe, ne anlamı vardı ki kızgın derinin içine saklanmış masum duyguların?
önemli olan; erkek olunmasına karşın kadın duygularını bir kadına açıklanabilmesiydi fütursuzca.
kişi kişinin aynası diyordu her beş saniyede bir. "öyleyse" diyordum kendisine. "kişi kişinin aynası ise, güzel olan sen misin ben miyim?"
susuyor ve, gülümsüyordu. "güzel olan sensin" deyip boynuma sarılırken kelimelerle oynadığını hissediyordum. o da benim oyuncağımı bildiği için oyun arkadaşı oluyordu bana..
işte o an anlıyorum her ruhun aslında ayna olduğunu.
insanların baktıkları her yerde kendi yansımalarını gördüğünü özetleyen cümle..
kişi kişinin aynasıdır, çünkü karşısındaki insandan algıladığı şey, kendi bildikleri hissettikleri ve kişiliği ile ilgilidir.
ruhu güzel ve pozitif olan insan gördüğü şeyin güzel taraflarını algılar önce
karamsar, bezgin insan, olumsuzlukları, kusurları bulur ilk bakışta..
ne aradığınız ve nasıl baktığınız önemlidir, çünkü aradıklarınızı ayıklarsınız öncelikle.. ve bu devridaimdir, bakar güzel görürsünüz, o size bakar güzel olduğunuzu ve güzelliği gördüğünüzü anlar. daha güzelleşir .. birbirine dönük iki ayna gibi sonsuz sayıda çoğalır yansımalar.. yansıdıkça güzellik artar, güneş olur :))
tam tersi de olur, yansıdıkça çirkinlik artar, buz gibi olur..
evrende enerji diye bir şey var ise ve hiç bir şey yok olmuyor ise, güzel olanı çoğaltmak için güzel bakmak, güzel düşünmek ve umut dolu olmak lazım..
iki farkli yorumlamaya neden olabilecek cumle. birincisi, nasil bakarsan oyle gorursun anlamindaki, insanin karsisindakiyle ilgili dusuncelerinin, kendi icindekilerle ve bakis acisiyla alakali oldugu yorum, ikincisi ise; karsindaki insanin hatalarini, kusurlarini gorup, bir aynaya bakmiscasina kendinde onunkine benzer yanlislari duzeltme anlami tasiyan yorumdur. yani karsindaki insanin hatalarini gordugunde kendi hatanin farkina varirsin ve aynada sacini duzeltiyormus gibi kendini duzeltirsin. Tabi aynaya o gozle bakmayi biliyorsan.
