ülkelerin gelişmişliğinin göstergesi olması gerekendir. paranın mutluluk getirmediği ve de zaten dağılımının da çok düzgün olmadığı düşünüldüğünde yaşam kalitesinin artması, alım gücünün yükselmesi gibi kriterlerin çok da bi anlam ifade etmediği akla gelmektedir. kim hesaplıyor neye göre hesaplıyor çok da kafam basmıyor ancak kişi başına düşen milli gelirin artması bende herhangi bir mutluluğa, huzura neden olmuyor. yine terör devam ediyor, yine sokaklarda evsiz barksız çocuklar insanlar var, yine trafik kazaları oluyor, yine çöplerden yiyecek toplayan insanlar var, yine yeterince özgürlük yok, demokrasi yok, insan hakları yok, yok yok... kişi başına düşen milli gelirin değil kişi başına düşün milli mutluluğun huzurun artması, amacın bu olması gerekir kanaatindeyim. nasıl ölçülür, kim ölçer umrumda değil. o kadar kafası basan adam var bulsun bi yöntem. herşeyi de ben düşünemem ki.*
hesaplanması gerekliliğini her zaman düşünmüşümdür. sosyalist ülkelerle kapitalist ülkeler karşılaştırılmalı bu bağlamda. biz de ona göre bir yol çizelim.
türkiye'de 2 ayda bir gülücük rusya'da 2 gecede bir gülücük amerika'da 12 saatte bir gülücük
şeklindedir.
not: amerika'da oranın bu kadar tepede çıkmasının sebebi bir kesimin aralıksız kahkaha atmasıdır.
ülkemdeki saflık oranını göz önünde bulundurduğumda ve saf insanın küçük de olsa nelerden ne kadar mutlu olabileceğini düşündüğümde onu ondan çıkarıp çarpıp bölüp tekrar topladıktan sonra tekrarlı permütasyonunu alıp sonuça baktığımda gayet yüksek olduğunu görüyorum.*
değişkendir. seks, alkol ve madde kullanımı gibi etkenlerle kendi kendinize yoktan yere mutluluk yaratarak payınızı arttırabilirsiniz tabi ki ama bunlar kakadır. yapmayın.
türkiye gibi bi ortamda bu dağılım hiç bir zaman orantılı olmaz. birbirimizin arkasından bi hayli garip entrikalar çevirdiğimizden dolayı birimizin mutluluğu öbürümüzünün mutsuzluğu olur. dallas gibi yaşanan bi hayatta herkesin mutlu olması asla beklenemez. (bkz: çok yazık)
insanı bazı bazı içten bir gülümseme bile mutlu kılabilir ama ne yazıkki insan sıfatına girmiş kişiler onu bile insanların ellerinden aldılar;kişi başına düşen mutluluk yerine ,kişi başına düşen mutsuzluk kolayca hesaplanabilir...
