kitabı okuyup özümsedikçe aslında okumak için ne kadar geç kaldığımı duyumsuyorum. kongar' ın fikir dünyasının içine girmek kuşkusuz bir kitabın verebilceklerinin çok ötesinde şeyler katıyor insana. baba kimliği ile toplumbilimci kimliğini çok iyi sentezlemiş. kütüphanede yer verilmesi gerekenlerden.
Emre Kongar'ın her ikisi de eğitim için yurt dışına gitmiş bulunan ikiz kızlarına yazdığı mektupların derlenmesiyle oluşturulan kitaptır. okudukça emre Kongar'a olan hayranlığımın katlanarak artmasına sebep olmuştur. bir insan mektuplarla bile nasıl bu kadar bilgilendirici olabilmiş, şaşılasıdır. Ayrıca kızlarının da böyle bir babaya sahip oldukları için ne kadar şanslı olduklarını söylemeden geçmemek lazım.