ortaokul 2, bilemedin 3. sınıf her zaman olduğundan daha gürültülü çünkü ders iş teknik. bu size herşeyi anlatıyordur. bir ortam var ki millet artık konuşmuyor bağırıyor. öyle ki etrafımızdakilere kızıyorsuz ''bi susun lan birbirimizi duyamıyoruz'' diye.
bir iş teknik hocamız var: sıdıka'nın gözlüklü, şarışın, yaşlı hali ama boyu da o kadar uzun değil, sesi cırtlak biraz daha, yüzünde de kırışıklıklar falan var... şimdi anladım ki sıkıka'ya benzemiyor. ama aslında sıdıka'ya benzeseymiş tam olurmuş.
masasında oturmuş sınıfa derdini anlatmaya çalışıyor kadıncağız. ön sıradaki örtmen yakaları bile dinlemiyor kendisini, o kadar da kötü durumda. hocanın sesini en arka sıradan duymak için iki yarasa kulağınız olmalı. bende var mesela. yemin ederim o an hocayı dinleyen tek öğrenci benim. halbuki matematik derslerinde bile dinlemezdim. hocanın çaresizliğine üzülüyordum heralde. yufka yürekliyim maralım.
derken hoca celallendi bağırmaya başladı ama nafile. yine tek dinleyici benim. başladı ödev falan vermeye. hani bütün sınıf konuşurken hoca ''bunlar sınavda çıkar'' dediği an herkes susar ya bizim sınıftakilerin umrunda bile olmadı. hoca ödev veriyor dinleyen yine yanlız ben. tabii o da sinirden abartıyor ödev işini.
- ünlü ressamların kendileri kadar ünlü tablolarından iki örneği cam üzerine cam boyasıyla yapı, boyayacaksınız. yaptığınız eserle ve ressamla ilgili bilgi toplayacaksınız. bunları bir dahaki haftaya tamamlanmış istiyorum. notunuzu buna göre belirleyeceğim.
ben ''abiye bi söv bakiim'' diye büyütülmüş bir çocuk olsam da o güne kadar ettiğim küfür sayılıdır. annem anlatır çocukken de abiye en fazla pipi dermişim. pek küfür bilmezdim yani. ama okul öğretiyor tabii adamı. hocanın bu ödevine tepkiyi bir küfürle vermişim ki bu küfür de ''yarrağı yedik''tir. şimdi olsa neler derdim.
yalnız o saniyeye kadar kendi sesinizi bile duyamadığınız sınıfta bir sessizlik olmuştur ki sorma gitsin. o an dışarda rüzgarın kımıldattığı yaprak seslerini bile duydum benim küfrümün yankısıyla birlikte. bu sessiz ortamda ''yarağı'' kısmı geçti ama ''yedik'' kısmı hala yankılanıyorken bir arkadaş söylemişti bunu ''aaaa kız doğdu''.
gerçi sonra hoca ''kim etti o küfrü he kim etti didiiiiiim'' diye beni disipline kadar götürmüştü. ''ayvayı yedik'' dedim ben hocam ne küfürü diye olayı kotardık. o gün bugündür aniden bir sessizlik olduğunda bu olay aklıma gelir yankılanır diye konuşmam, içime kapanırım. homunakoduklarım susacak zamanı buluyorlar.
+ ayse hanim nasilsiniz?
- iyiyim fatma hanim. siz nasilsiniz?
+ ben de iyiyim. coluk cocuk nasillar?
- ellerinizden operler, iyiler. sizinkiler de afiyettedir insallah?
+ bizimkiler de iyi, nasil olsunlar?
1 dakikalik bir sessizlikten sonra ayse hanim sorar;
- daha daha nasilsiniz?
+ ne olsun ugrasip duruyoruz. havalar da cok sicak.
- ya evet, cam/kapi hep acik oturuyoruz da bir gidim esmiyor.
ve 5 dakialik bir sessizlikten sonra nihayet fatma hanim;
+ kiz dogdu
- ya evet, uzun dure sessiz kaldik degil mi?
+ e biraz oyle oldu?
konusmasindan sonra dugumler cozulur. ayse hanim;
- emine hanim kocasini aldatiyormus.
+ deme. sen nerden duydun?
- bana da figen hanim soyledi. alisveris merkezinde sarmas dolaslarmis.
+ gormus mu? vay alcak kadin, hem de herkesin icinde.
- ben gorenlerin yalancisiyim ama baya uzun suredir varmis.
+ ......
kız doğdu ve başladı hayatın güzelliği onun için...
ilgilerin en güzeliydi ona gösterilen ve meleğiydi o herkesin.
kız büyüdü ve başladı hayatın zorluğu onun için...
bir etti o arkadaş sandıklarının gözünde ve gerçek arkadaşlarıysa etleriyle meşguldü.
hayatın en çirkef dönemlerinden geçmişti kız. ona et gözüyle bakanlarda azalmıştı artık. kız demiyordu kimse ona, neydi bu aşağılamaktan başka?
