kitapçı veya kitap cafe açmak şeklinde vuku bulan 20li yaşların ilk çeyreğinde 3 üniversiteliden 2 sinin gelecek planını oluşturan cümle.
geri kalan 1 kişi de bar açma hayali içindedir.
güzel hayallerdir bunlar sevimli sevimli pembe panjurlu ev misali bişeydir. her vize/final döneminde lanet olsun atom fiziğine de profesörlüğüne de diyip havlu atma durumu yaşandığında akla ilk bunlar üşüşür.
ardından şu hesap kitap gelir olum zaten bu bölümü okumaya yapacağım 4 yıllık masrafı sermaye yapsam bir dükkan açarız. bu geyik aynı sigara içmesen 10 yıla evin araban olur geyiği gibi geçici bir süreç olup fazla ciddiye alıp gerçeğe dönüştürmeyi evde denemek sakıncalıdır.
-baba ben okulu bırakıyom bana harcıycağın parayla cafe açarız oh mis geçinir gideriz.
+ne dedin sen?
- ca .. cafee.. kitapçı da olur... ee ben gideyim en iyisi
+yürü git sınavına çalış eşek sıpası onca yıl esnaf ol diye mi okuttuk?
- a ama şey şimdi üniversite mezunları da işsiz baba geçen bizim mezunlardan birine asgari ücret teklif etmişler.
+ ben anlamam git bir baltaya sap ol sonra ne bok açacaksan kendi maaşınla açarsın.
-ama baba kem küm..
kitap kafe açmak hayalinden hiçbir zaman vazgeçmedim , yale yada stanford üniversitesi'ndeki mesleğimden emekli olduktan sonra şöyle dingin bi kitap kafe açasım var.
ara ara düşündüğüm işti, bi'kaç ay yayınevinde çalıştım deposu da beraberindeydi zulüm resmen çünkü kitaplar ağır arkadaşlar kitaplar ciltli ve ağır. hele kolide olduklarında daha da ağır, raflara koyarken adeta taş adeta kaya. okuması güzel muazzam şeyler ona diyeceğim yok ama iş satmaya geldiğinde zor gerçekten.
e-edebiyata geçiş süresi bu kadar hızlı devam ederse kitapçılar çok tek tükleşicek bu yüzden batmaz diye düşünüyorum ya da bazı bilindik mağazalar tekelini alır marka olarak sürerler bu da küçük kitapçıları batırır ama sırf şanını yürütmek adına kitapçı açılması lazım. kas gücü bulursam yaparım. *
Kitapçı açmak hayallerim arasında. Erken emekliliğe, yaşlılığa geçtim. Şimdiden gözlükleri düşürüp üstünden bakmaya başladım. Eski, küçük bir yer de bakıyorum. Eskitme tahtalardan raf yapmayı da düşünüyorum. Kapının üstünde çıngırak olacak. Kapı açılınca ben gözlüklerimin üstünden bakacağım. içeride eski eşyalar. Bir soba, üstünde çay. Yan tarafta kedi uyukluyor. Camın önünde çiçekler. Fonda keman sesi geliyor. Eski kitap kokusu. Bir Ayrılık, yoksulluk, ölüm. Hayat işte ilaçlar, anksiyete, metaforlar. Ey huzur gelmeden önce kapıyı üç kere çal.
açmamanız önerilir. korsan kitaplar 5 tl iken orjinal bir kitap 25-200 tl arası gidip geliyor.
halkın durumu orta da zaten kitap okuyan çok zor bulursun.
yazık etmeyin paranıza.
müthiş bir şey, tabii bizim ülkede bunu sadece hayal edebilirsin çünkü rağbet görmüyor bu tür şeyler.
kitap cafe tarzı bir şey olursa daha çok tercih edilebilir. hem kitap satılacak hem kitap okunacak hem de çay kahve ikramı yapılacak. umarım bir gün gerçekleştirebilirim.
