Birinci tür insan: Kitabı gider, fiyatı ne olursa olsun, satın alır. Özenle kaplar. Kitap yıpranmasın diye sayfaları okurken çok ayırmaz hatta. Ve kitaplarla dolu kitap rafına özenle yerleştirir. Belki alfabetik sıraya göre belki sevdiklerine göre... Ve o kitapları kimselere vermez. Kıyamaz, korkar o güzel dünyalara zarar gelsin istemez. Bir kere onun dünyalarıdır onlar.
ikinci tür insan: Bu insan türü de kitaba genelde para vermez. Eline hangi kitap geçerse, hatta yazı geçerse okur. Kütüphaneye kaydolur hatta. Ona göre kitabı elde tutmanın mühim bir yanı yoktur içindeki özü aldıktan sonra. Arkadaşları ile çok kitap alıp verir. Kitapları yıpratmaktan korkmaz. Hatta beğendiği yerleri kalemlerle işaretler. Kitap ayracı kullanmaz çünkü gereksiz gelir...
Özünde iki tür de birer kitap kurdudur. Birisi kitabın sayfalarına ve kokusuna da kitabın özü kadar değer verip onları sahiplenirken bir diğeri ise sadece içindeki özü yakalayıp o Özden faydalanmak ister.
Varsın da ayrımlar böyle olsun. Varsın en büyük çelişkimiz bu olsun...
Ha hangisi mi iyi? (bkz: ikisini de dene tarafını seç)
