kitap severdir doğru, fakat kitap öyle sevilmez. kitap sevmek, düşünce sevmektir, düşünce seven düşünce tartışmayı sever, düşünce paylaşmayı sever. Biri eline kitap aldı mı değeri kalmaz başka hiçbir şeyin, onda oluşacak düşüncelerin öngörüsünün verdiği hazzın yanında. Kitap seven kitap okur, kitap okuyan 'insan' öğrenir. her insan öğrenen, insan sevmez ama her insan öğrensin ister ki sevebilsin her insanı.
Kitaplarına başkası baktığında özeline bakılıyormuş gibi, taciz edilmiş gibi hisseder, hele ki sayfalarını buruşturarak çeviren biriyse..
Allahım düşünürken bile kaşıntı tutmaya başlıyor.
Dokunmayın onlara bebek gibi bakıyorum ben. Dışlarını falan kaplıyorum hatta.
Bir kere bir kitabımı arkadaşıma vereyim dedim, vermeden önce tertemizdi kitabım. 5-6 sayfasının köşesi kıvrımlış ve birkaç sayfaya kahve damlamış şekilde elime geldi. Bir daha kimseye vermem.
hayatın her alanında olduğu gibi kitap konusunda da oldukça titizdir.
Bana kalırsa kitap hunharca okunup ,üzerine notlar alınması gerekilen ,çantada bavulda taşınması gerektiğinden dolayı ,zaman zaman kırşabilme lüksüne de sahip olandır...
Eğer bize arkadaşlık yapmayacaksa ,manken gibi kitaplıkta boy göstermesi de gerekmemektedir.
